Prince of Egypt

Johannes Paulus II, onze goede vriend uit Rome weetjewel, zat er volgens ingewijden al langer over te piekeren hoe hij de Kerk weer populair zou kunnen maken bij de jeugd van tegenwoordig.

De catechismus was net dat tikkeltje verouderd beginnen te worden en Ave Maria heeft veel van zijn Jazzy Tune van weleer verloren. Tijd voor een nieuwe aanpak. Dit maal volledig volgens de nieuwste multimediale snufjes, de Kerk: stil staat Hij niet, met een nieuwe tekenfilm van Dreamworks : Prince of Egypt.

Prince of Egypt brengt het bijbelverhaal van Mozes, ons allen welbekend. Mozes wordt als baby 'weggeschonken' aan de Nijl in de hoop zo een beter leven te vinden. Een opzet dat perfect slaagt want hij wordt gevonden door de vrouw van de Farao die hem al snel als haar eigen zoon zal beschouwen. Hij wordt opgevoed samen met de echte zoon van de farao. Later zal hij echter zijn ware identeit achterhalen en proberen goed te doen.. tegen de wil van zijn broer.

Mozes is één van populairste en meest bekende bijbelverhalen, nu weet ik, als atheïst, eindelijk waarom... alle klassiekers zitten erin : aanvallen van sprinkhanen, vuurballen en andere armageddon-achtige toestanden en uiteraard.. zo'n zee in twee splijten doet het altijd goed.

Al bij al is Prince of Egypt een goede volwassen tekenfilm, prachtig getekend, sterke muziek. Dit bewijst dat dit medium wel degelijk andere verhalen kan vertellen dan het Disney cliché.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de