Stranger

Genre: Drama | Duur: 1u41 | Release: 1 Januari 1900 | Land: | Regie: M. Szumowskia | Cast: M. Bela, M. Walczewski, T. Budisz-Kryzanowska

Zelden zo?n verkeerde vertaling gezien als de titel van deze Poolse prent. Het originele 'Ono' betekent 'het hoort', wat centraal staat in het verhaal, en Stranger ter vervanging van deze verwijzing naar het auditieve zintuig, is ronduit fantasieloos. Alleszins, ?het? in 'het hoort' is de baby die in de buik zit van de eigenzinnige Eva, een 22-jarige arbeidster met een terminale vader en een moeder die vooral met zichzelf bezig is.





Als alleenstaande toekomstige moeder heeft Eva het moeilijk om het hoofd boven water te houden en de trieste sociale omstandigheden nopen haar om het ongeboren kindje te laten wegnemen. Tot haar liefhebbende vader, een enorme klassieke muziekfanaat, haar doet beseffen dat we als mens pas beginnen te leven wanneer we geluiden waarnemen. Van dan af dan raapt ze de moed bijeen om van het leven te kunnen houden en doet ze alles om haar ongeboren kind te laten kennismaken met een gans spectrum aan klanken en kleuren.





Deze film over het gehoor moet het hebben van de klankband en meer bepaald van de magistrale muziek. Ere wie ere toekomt en de grote verdienste ligt dan ook bij de begeleiding van componist Mykietin en de keuze van Bach ouvertures die de narratie auditief navigeren. Niet dat het verhaal over de kracht van eerlijke emoties, over evenwicht en over Eros en Thanatos van mindere kwaliteit is, maar spreken van de vrouwelijke Krysztof Kieslowski, zou toch wat overdreven zijn.





Het thema, de visuele stijl en de diepmenselijke personages lijken inderdaad zo uit het werk van het Poolse genie te komen, maar de morele complexiteit, de spirituele catharsis en de enorme emotionele draagkracht van meesterwerken als de Dekaloog, La Double Vie de Veronique en de Trois Couleurs trilogie zijn toch nog vrij ver te zoeken. Maar dat kan ook moeilijk anders want we zijn wel nu aan het vergelijken met de absolute crème de le crème. Al bij al, blijft deze tweede prent van cineaste Szumowskia een sterke film die ons tot op het einde moeiteloos heeft geboeid, en wie zijn wij dan om kritiek te spuien.

Koen Thiéry Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien