Dit was 2013
Wat 2013 duidelijk een interessant filmjaar maakt, is dat de diverse eindejaarslijstjes die we zowel binnen onze eigen redactie als elders onder ogen kregen, er heel verschillend uitzien. Daar zou je uit kunnen concluderen dat er geen sprake was van enkele topfilms of anders net dat er zoveel goede producties waren dat het erg moeilijk kiezen is. Onze slogan - liefde voor de film - indachtig, gaan wij uit van de tweede stelling en presenteren we onze lezers bij deze onze top 10 van het afgelopen jaar.
Enkele films sneuvelden aan de eindstreep. Django Unchained werd door niemand slecht bevonden, maar kreeg ook net onvoldoende applaus. Het meeslepende The Impostor, de tragiek van What Maise Knew, de bikini's van Spring Breakers en de maar niet van de grond komende muziekcarrière van Llewyn Davis werden hoog gewaardeerd, maar niet genoeg voor onze top 10. Tenslotte juichten we ook Ain't Them Bodies Saint, L'Inconnu du Lac en Kapringen inefficiënt toe. De beste Nederlandse prent in jaren, Borgman, kon er eveneens net niet meer bij.
Er waren verder nog heel wat eervolle vermeldingen. Avant L'Hiver, Behind the Candelabra, Blancanieves, Captain Phillips, Hors les Murs, La vie d'Adèle, Le passé, Metro Manila, Star Trek Into Darkness, Tabu, A Touch of Sin en World War Z wisten allemaal meerdere cinefielen te bekoren. Wat een eclectisch lijstje ook. Elke filmfan moet wel iets van zijn gading gevonden hebben. Opmerkelijk is wel dat ondanks onze waardering voor producties van over de hele wereld, onze top 10 voor 70% uit Amerikaanse films bestaat.
Films die de redactie én de lezers het meest verdeelden waren er zoals gewoonlijk ook. Pacific Rim kreeg van ons (een groot) voordeel van de twijfel, Cloud Atlas was een interessant experiment, To the Wonder hebben we misschien ondergewaardeerd. Met The Counselor en La Cinquième Saison wisten we niet goed wat aanvangen.
Maar we zijn er dus uit.
10.THE PLACE BEYOND THE PINES
Een breed beschouwend en van onuitgesproken emoties zinderende brok tragiek met een hoog realiteitsgehalte en topacteerwerk van Ryan Gosling, Bradley Cooper, Eva Mendes en Dane DeHaan. Regisseur Derek Cianfrance is er een om in de gaten te blijven houden. Lees hier de volledige recensie.
9. PRISONERS
Dit sfeervol en degelijk psychologisch uitgediept Hollywooddrama boordevol treffende vertolkingen van o.a. Jake Gyllenhaal en Hugh Jackman bleef nog even nazinderen. Een intense cinemabeleving die je sterk laat meeleven met de protagonisten maar de kijker ook op het verkeerde been zet. Lees hier de recensie.
8. LA GRANDE BELLEZZA
Pas enkele maanden na zijn release uitgegroeid tot een publiekslieveling, deze sprankelende, bitterzoete ode aan Rome en zijn mondaine inwoners, maar nog meer aan het leven, de liefde en de kunst. Een heerlijk filmisch genoegen vol elegante beelden en composities. (recensie)
7. THE CONGRESS
Jammer genoeg volledig aan het grote publiek ontgaan, deze sublieme half geanimeerde science-fictionprent die ondanks zijn intellectueel discours ook een krachtige en indrukwekkende kijkervaring wist te zijn. Lees hier onze recensie.
6. ONLY GOD FORGIVES
De plot was futiel, maar de estethische en atmosferische beleving zorgden haast voor een uppercut van een film, een piekfijn gestileerde wraakfilm waarin de koele présence van Ryan Gosling knap contrasteert met meedogenloze gruwel en bloederige agressie. (recensie)
5. MUD
Of je Mud nu een gevoelige familiedrama, een teder coming-of-age relaas, een tragische romance of een spannend mysterie noemt, centraal staan drie gedeukte personages die trachten om te gaan met het verlies van de liefde of de pijn van het opgroeien. Dit alles in het met passie in beeld gebrachte natuurschoon van het diepe zuiden van de VS. Opnieuw een memorabel personage voor Matthew McConauughey. (recensie)
4. KID
Fien Troch combineert op grandioze wijze afstandelijke nuchterheid, geënsceneerde werkelijkheid en tragische stiltes in dit hypnotiserende drama. De twee jonge hoofdacteurs laten hun sprekende gezichten al het werk doen, maar met effect. Dromerig enerzijds, hartverscheurend raak anderzijds, dringt Kid in je hoofd en je hart om daar zijn onconventionele maar zo te prijzen zelf te zijn. (recensie)
3. THE MASTER
Paul Thomas Anderson haalt met elke nieuwe film gegarandeerd de eindejaarslijstjes. Zo ook dit keer, met zijn hallucinante karakterstudie van een man die ten onder gaat aan begeerte, agressie en obsessie. Meteen ook een magistraal acteerduel tussen Joaquin Phoenix en Philip Seymour Hoffman, Grootse, pictorale en memorabele cinema. (recensie)
2. ZERO DARK THIRTY
Na The Hurt Locker overtreft Kathryn Bigelow zichzelf me deze cinematografische variant van een magnetische storm, waarvan het inwendige kopas hevig tott en vlijmscherpe vragen op doet borrelen. Een fervente eis tot nadenken over de intoxicerende zeitgeist van digitale afstandelijkheid en anoniem geweld. Een brandend actuele en tegelijk historische oorlogsthriller van de bovenste plank.
1. GRAVITY
Zo het begrip cinema nog te herdefiniëren of voelbaar te maken is, is dat wat Gravity heeft gedaan. Alfonso Cuarón is de meest capale filmmaker denkbaar om uit te werken hoe de mens een speelbal zou kunnen zijn van natuurkrachten die we amper kunnen bevatten. Een overweldigende ruimtetragedie en de cinematografische ervaring bij uitstek die een groot wit scherm waard is. Ondanks de grensverleggende technische kant, ook een emotioneel meeslepend overlevingsdrama met een uitstekende Sandra Bullock. Lees hier de volledige recensie.
Lees ook: De Beste Vertolkingen van 2013