Free Fire

Met vijf films op evenveel jaar, valt de productiviteit van de Britse cineast Ben Wheatley (Kill List, Sightseers, High-Rise) te bewonderen. Toch is het wel erg lang wachten op dat meesterwerkje dat we na elk van zijn vindingrijke en interessante films voorspellen. Ook het amusante Free Fire zal niet de grote doorbraak betekenen.

Deze humoristische actieprent manifesteert zich energiek maar zonder duidelijke identiteit tussen Tarantino en Guy Ritchie. De flinterdunne plot draait immers om een uit de hand gelopen wapendeal in een leegstaand fabrieksgebouw. Een bont groepje criminelen - al even divers qua intelligentie als qua kledingstijl – raakt verstrikt in een vuurgevecht waarbij ze allen het overzicht dreigen kwijt te raken.

Free Fire groeit vanuit een spannend eerste deel – de vraag is niet of de overdracht zal mislopen, maar hoe - naar een spectaculaire climax waarbij de personages het steeds benauwder krijgen, terwijl ze door het stof rollen en kogels trachten te ontwijken. Wheatley kruidt deze entertainende en dynamisch in beeld gezette taferelen met een flinke portie humor en zoomt grijnslachend in op het bloedvergieten. .

Een dynamische en grappige actiekomedie zonder veel essentie.

De cast – een verfrissende groep vertrouwde gezichten en opkomende talenten – amuseert zich zichtbaar met de soms groteske situaties en het plezier slaat beslist over op de kijker. Niet elk personage komt even goed uit de verf, maar de chemie werkt wel.

Ergens mist Free Fire wat essentie, en Wheatley weet ook onvoldoende een eigen stempel op de prent te drukken, maar niettemin is dit anderhalf uur dikke fun.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de