Netflix: de redder in nood?

15/04/2020 - update 5/12/22

Mocht iemand ons tien jaar geleden voorspeld hebben dat er iets als Netflix zou komen, een laagdrempelig, goedkoop en handig platform waarop je schijnbaar uitgebreid series en films kan bekijken, we zouden het amper kunnen geloofd hebben. Tegenwoordig is deze streamingservice een begrip en voor velen zelfs een verslaving. De coronacrisis heeft de populariteit een flinke boost gegeven en stelde ons in staat om ons al die weken ten volle tot couch potatoes te ontwikkelen. Maar in welke mate is dit nu echt een godsgeschenk voor filmliefhebbers? 

Series

Netflix, dat sinds 2014 in België actief is en wereldwijd meer dan 140 miljoen abonnees heeft, wist aanvankelijk de kijker te lokken door het aanbieden van heel wat populaire televisieseries. Aangezien een groot deel van de fictie op het kleine scherm kwalitatief gezien niet moet onderdoen voor de doorsnee filmproductie, is dat dus een aantrekkelijk gegeven. Bingewatchen tot je er bij neervalt, altijd en overal wat te bekijken. Dat we daardoor minder kritisch lijken te worden en soms zonder veel nadenken de ene serie na de andere verteren zonder die echt nog ten volle te appreciëren, is een nadeel. 

Maar alles welbeschouwd is ook Netflix uitputbaar: de televisiereeksen die echt de moeite zijn, uitblinken in originaliteit of echt definiërend zullen zijn voor deze tijd, zijn niet gering maar op een bepaald moment heeft een doorsnee seriefanaat de toppers allemaal wel gezien. Dan daal je onbewust de kwaliteitsberg af en voor je het weet kijk je naar routineuze middelmatigheid uit pakweg Israel of Colombia. En zeggen dat er nog heel wat toptelevisie bestaat die niét op Netflix te zien is. 

Films

Maar hoe zit het met de films? Netflix dient al geruime tijd als eerste medium voor een aantal Hollywoodproducties die misschien nog niet zo fameus van kwaliteit zijn en ons wellicht niet meteen naar de bioscoop zouden weten te lokken, maar waar alleszins al heel wat grote namen aan verbonden zijn. Echte prijzenpakkers en meestwerken zijn er nog maar in beperkte mate uit voortgekomen - Roma en The Irishman als grandioze uitzondering - maar Netflix wint voortdurend aan impact, dus wie weet wat nog komen zal. Intussen is het voor filmmakers met faam geen schande meer om met Netflix in zee te gaan, al zien velen met de première op de betaalzender graag een cinemarelease gepaard gaan. 

Maar hoe goed of hoe slecht een Netflixfilm ook is, we verteren deze producties soms te snel en te makkelijk om het kaf van het koren te kunnen scheiden. Premières op Netflix worden amper aangekondigd. We zien de trailers niet op televisie of in de cinema, we zien geen promotie in het straatbeeld, ze krijgen amper recensies in de mainstream media. Ze lijken dus heel even hevig te bestaan, worden vliegensvlug en zonder veel poeha geconsumeerd, om daarna geruisloos op te gaan in de archieven. Een bioscoopfilm vraagt nog onze moeite om ons te verplaatsen, bekijk je misschien eerder in gezelschap, gaat al dan niet gepaard met een nabeschouwing bij een drankje, verschijnt enkele maanden later dan op DVD of VOD waarna je die herbekijkt of inhaalt wat je gemist hebt. Of je dan een goede of slechte film hebt gezien, de release laat de film even echt bestaan.

Beleving

Het is onze voorzichtige vaststelling dat de beleving bij een Netflixfilm, die je bij wijze van spreken in je middagpauze kan bekijken, daarentegen steeds futieler wordt. We gaan films bekijken in een patroon, zoals eten en slapen, kijken zonder veel afwegingen. Vandaag een thriller, morgen een romantische prent, zoals we spaghetti afwisselen met sushi of biefstuk. Netflix heeft zelfs de mogelijkheid toegevoegd om een film in verhoogde snelheid te bekijken. Is dat niet nefast voor filmbeleving? Trager kijken kan trouwens ook, maar lijken daar niet enkel de rusthuizen bij gebaat?  

En zo groeit dus de kans dat we amper nog gaan oordelen over wat we te zien kregen, zelfs vandaag al vergeten zijn waar we gisteren bij in slaap vielen. De aftiteling wordt na enkele seconden bruut afgebroken, dus waag het niet een film te laten bezinken. Zo er nog een appreciatie is voor een film, dan is het meestal  simpelweg 'goed' of 'slecht'. Dat duimpje dient dan overigens enkel het algoritme dat jou je volgende aanrader moet bieden en het lijkt ons sterk dat het Netflix wat kan schelen wat je oordeel is. Dat laten we bij Kutfilm vooralsnog niet graag gebeuren. We zetten daarom maar eens wat Netflixproducties op een rijtje, gerangschikt naar kwaliteit, om de filmconsument weer op de goede weg te zetten, zeker nu een pandemie ons in zijn greep heeft.

In dit overzicht nemen we voor alle duidelijkheid ook films op die niet door de streamingdienst zelf geproduceerd werden (update december 2022).

 

***** (een meesterwerk)

**** (zeer goed)

*** (goed)

** (nog enigszins te pruimen)

* (niets bijzonders)

NUL (te mijden dus)

Klopt er iets niet? Wil je ons absoluut een hoogvlieger aanraden? Laat het ons weten via mail, Facebook of Twitter! 

 

Sven De Schutter