A Casa Nostra

Genre: Drama | Duur: 1u46 | 2006 | Release: 2 Mei 2007 | Land: Italië | Regie: Francesca Comencini | Cast: Valeria Golino, Luca Zingaretti, Laura Chiatti, Luca Argentero

Deze Italiaanse film, narratief ingekleed als een drama waarbij de levens van diverse personages elkaar kruisen, lijkt veelbelovend. De vertelstijl leverde eerder al veel geslaagde films op en de naar geld, macht en geluk strevende mens is een interessant thema. Het Italiaanse politieke landschap valt daar overigens op handige wijze mee te combineren. De ervaren cineaste Francesca Comencini weet die verwachtingen echter niet waar te maken en laat A Casa Nostra verzanden in een te vrijblijvende prent.

We maken kennis met twee tegenover elkaar staande hoofdpersonages: de gedreven politiebevelhebster Rita en de van gesjoemel verdachte bankier Ugo. Allebei zinnens elkaar een hak te kunnen zetten, spelen ze een opgejaagd kat-en-muisspel. Rita heeft daarnaast een onstabiele relatie met een artiestieke man, wiens ouders geconfronteerd worden met de schaduwkant van het ouder worden. Ugo's minnares Elodie, een model dat zichzelf met luxe laat omringen, verleidt uit verveling een simpele kerel, Gerry. Gedreven door de drang naar een hogere levensstandaard, werkt die zich vervolgens flink in nesten. Daarnaast is er ook nog een ex-gedetineerde die zich het lot van een Roemeense prostituee aantrekt.

Deze personages hebben op één of andere manier wel iets met elkaar te maken, maar in tegenstelling tot de soms vergezochte of net originele manier waarop dit in gelijkaardige films gebeurt, speelt A Casa Nostra dit verhaaltechnische onderdeel helemaal niet uit. Dat maakt de onderlinge relaties tussen de personages meteen een stuk oninteressanter. Die karakters worden ook op een vrij vlakke manier ontwikkeld en weten de kijker niet echt te boeien. Rest ons de plot zelf, die echter te weinig hoogtepunten of verrassingen biedt om de film echt aanbevelenswaardig te maken.

Best onderhoudend maar zonder diepgang

A Casa Nostra is vakkundig ingeblikt en best onderhoudend, maar bereikt nauwelijks een effectieve psychologische diepgang en weet uiteindelijk ook geen punt te maken, noch als sociologische studie, noch als politiek getinte thriller. Als pilootaflevering van een misdaadreeks zou deze prent alle applaus verdienen, maar als bioscoopfilm is dit te snel voorbij. Een gemiste kans.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien