El Clan

Genre: Drama | Duur: 1u50 | 2015 | Release: 23 Maart 2016 | Land: Argentinië | Regie: Pablo Trapero | Cast: Guillermo Francella, Peter Lanzani

Welkom te gast bij de familie Puccio. Zit dat touw niet te strak? Went die blinddoek enigszins? Maak het u gemakkelijk in afwachting van dat losgeld. Tja, vader Puccio is dan wel een liefhebbend gezinshoofd, in het politiek onstabiele Argentinië van de jaren ’80 blijkt een bijbaantje als ontvoerder van rijkelui best mogelijk – en lucratief, uiteraard. Zoon Alejandro wordt tegen wil en dank meegesleept in zijn vaders plannen, maar de rest van het gezin negeert voor het gemak  maar even het gekreun en gebonk in de kelder.

Dit waargebeurde relaas van de Argentijnse filmmaker Pablo Trapero lijkt aanvankelijk eerder amusant van opzet. De verteltoon is vrij luchtig, al wordt er ook meteen gefastforward naar de afloop. Hoewel de cineast een dynamische beeldvoering hanteert waarbij de camera elegant door de ruimte glijdt en de jaren ’80 daarbij mooi geëvoceerd worden, mist de prent in het begin wel wat energie. Eens de kidnappingen elkaar beginnen op te volgen en vaderlief met zijn ijskoude ogen zijn zoon steeds nadrukkelijker moet gaan manipuleren, wordt de kijker echter meegesleept en blijkt dit verhaal bij momenten schokkend en tragisch.

In de psychologische uitwerking van de familierelaties schiet de film enigszins te kort. De betrokkenheid van de moeder blijft vaag, het feit dat één zoon vermist is, blijkt weinig verdriet teweeg te brengen. Niettemin blijft El Clan overeind door de dominante personages van vader en zoon en zorgt de geloofwaardige morele evolutie van Alejandro voor een voldoende ernstige ondertoon.

Trapero wist met de beklijvende drama aannemelijk hoge toppen te scheren op diverse festivals. De film eindigt echter met een fascinerende toelichting bij het verdere lot van de protagonisten, waardoor je je realiseert dat eigenlijk amper de helft van het verhaal verteld werd. Of misschien zelfs wel de minst interessante helft.