Gringo

Genre: Actiekomedie | Duur: 1u50 | 2018 | Release: 1 Januari 2018 | Land: VS | Regie: Nash Edgerton | Cast: Joel Edgerton, David Oyelowo, Charlize Theron, Thandiwe Newton, Sharlto Copley, Amanda Seyfried, Harry Treadaway, Melonie Diaz

De stuntmancarrière van Nash Edgerton kreeg de voorbije decennia flink vorm. De Australiër en broer van Joel Edgerton probeert het nu ook als filmmaker, een switch die we nog niet vaak zagen voorkomen. Op basis deze tweede langspeler, Gringo, durven we nog geen gewag maken van een onontdekt talent.

David Oyelowo speelt Harold, een sukkel die door zowat iedereen die hij kent om de tuin geleid wordt. Op zakenreis in Mexico komt hij na enkele incidenten tot inzicht en besluit hij niet langer blind door het leven te stappen. Daarop volgt een kluwen van al dan niet in scène gezette ontvoeringen en achtervolgingen waarin Harold’s onsympathieke bazen, een Mexicaanse drugbaron, een jong koppeltje en een avontuurlijke jager elkaar de pas trachten af te snijden. Opportunisme troef, want alles draait om een voorraad marihuanapillen.

Gringo wil overduidelijk een knetterende, hilarische actiekomedie zijn, maar komt helaas zo’n twintig jaar te laat om relevant te zijn. Zwalpend op middelmatigheid forceert de plot zich naar een afloop, intussen vermoeiende pogingen doen om cool en opwindend te zijn. De soundtrack lonkt naar een Soderbergh, de personages zijn flinterdun, geen van de acteurs is noemenswaardig goed, de dialogen zijn uitputtend en nietszeggen en de prent oogt ook nog eens flets en banaal.

Waar hadden we het ook weer over?