Animals

Animals (with the tollkeeper), zo luidt de volledige titel van Di Jiacomo's moderne fabel over een wanhopige man op zoek naar het Paradijs. Hoofdpersonage Henry Berst (een immer uitstekende Tim Roth) is een gedesillusioneerde taxichauffeur die zich nog maar weinig van het leven aantrekt. Nadat hij wordt aangevallen en bijna gedood door een overvaller, laat hij zich door drie Franse filmmakers overtuigen om hen af te zetten op een desolate plek, middenin de woestijn van Utah. Volgens hen is die lokatie de poort naar het Paradijs ; in 1933 maakten ze er een reportage over een tubaspelende tolbeambte, die nog geen enkel voertuig had zien passeren. Niet moeilijk, er liep niet eens een autoweg. En meer dan vijftig jaar later, wanneer de oude rakkers besluiten hun vriend de tolbeambte voor een laatste keer te gaan opzoeken, nog steeds niet.

Henry krijgt het bij de aanvang van de reis stevig op zijn zenuwen van de abstracte vertelsels (en van de incontinentie) van de bejaarde Fransozen, maar laat zich vervolgens meeslepen in een vreemde odyssee naar zijn interpretatie van 'het Paradijs'. Het verschijnen van Fatima, (subtiel en mysterieus gespeeld door Mili Avital, die in Dead Man ook al Johnny Depp wist te betoveren), een opmerkelijke juffrouw die met haar neurotische moeder en klein broertje alleen op het platteland woont, helpt hem om enige betekenis te geven aan de woorden van zijn reisgenoten.

Di Jiacomo, independent regisseur/scenarist uit New York, had er vijf jaar voor nodig om zijn debuutfilm aan de man te krijgen. In de USA werd Animals zelfs niet eens verdeeld. Geen toeval, vermits in Amerika (God bless..) weinig interesse bestaat voor poëtische sprookjes die beroep doen op de verbeeldingskracht (en niet op de onderbuik) van de toeschouwer. Di Jiacomo's visuele talent staat buiten kijf, maar hij vertraagt de film met onnodig veel lethargische momenten. De prachtige fotografie kan niet verhullen dat de engelen, varkens en mensen in Animals elk hun eigen leven leiden, en dat zonder verdere commentaar. Het Leven, dat net zoals het Paradijs, elkeen zich naar eigen wens kan interpreteren..

Mijn persoonlijke interpretatie van het Leven/Paradijs bespaar ik u, beste lezer. Maar moest ik DJ in de Hof van Eden zijn, zou ik niet voor de repetitieve tuba-muziek kiezen die Animals gedurende bijna twee uur begeleidt.

Pol Van Achter Helemaal (niet) akkoord? Lees de