Reign of Fire

De 10-jarige Quinn loopt na school even langs bij zijn moeder op het werk. Geen duf kantoor, maar een tientallen meters diep onder de grond gelegen mijngang. Daar is de knaap er toevallig getuige van de ontdekking van een vreemde holte, waarin hij bizar genoeg een draak aantreft. Geen sprekend opdondertje of sympathiek sprookjeswezen, maar een gigantisch, vuurspuwend en mensetend monster. De draak bezorgt Quinn meteen een jeugdtrauma van jewelste en kondigt met zijn verschijning het einde van de wereld aan..

'Reign of Fire' neemt na dit onheilspellende begin een sprong in de tijd. Twintig jaar na het vrijkomen van de draak is de Aarde een verwoeste planeet. De draak en zijn nageslacht hebben haar platgebrand en hebben de halve wereldbevolking verslonden. Quinn is nog in leven, en staat aan het hoofd van een kleine groep overlevenden, die zich schuil houden in een Middeleeuws kasteel. Ze hebben geen contact meer met eventuele andere overlevenden, eten is er nauwelijks en iedereen houdt voortdurend de lucht in de gaten, uit angst voor de draken.

Op een dag staat Denton Van Zan voor de poort, met een hele militie, inclusief helikopter. De zelfingenomen Amerikaan is drakenvanger en eist mankracht om in Londen, of wat er van rest, de vader van alle draken te gaan doden. Zijn eis druist in tegen Quinn's principes en de twee mannen kunnen het dan ook niet vinden met elkaar. Toch dwingt het redden van de Aarde hen om samen te werken.

Dit toch wel vergezochte verhaal eist van de kijker heel wat inspanningen. 'Jurassic Parc' had bv. nog een zeker realiteitsgehalte, 'Reign of Fire' moet daar al veel meer moeite voor doen. Gelukkig stond regisseur Rob Bowman al op de set van meerdere 'X-Files'-afleveringen, en tekende hij ook voor de regie van de gelijknamige film. Hij was dan ook de meest geschikte persoon om een publiek in iets onbestaands te doen geloven, en toegegeven, dat lukt hem vrij goed. De openingssequentie, waarin Quinn de draak ontdekt, is beslist realistisch, en, belangrijker nog, best griezelig. Mits enige goeie wil (van een filmfan mag toch altijd verwacht worden dat hij zich door het verhaal laat meevoeren), doorsta je dan ook de rest van de film zonder veel scepticisme. De postapocalyptische wereld is misschien wat ongeïnspireerd, maar wel overtuigend. Enkele details in het bijzonder (zoals een reeks krantenartikels en tijdschriftcovers die rond het begin van de Apocalyps verschenen) zorgen voor de geloofwaardigheid.

De personages van Quinn, Van Zan en Alex, de vrouwelijke teamgenote van Van Zan, zijn echter maar grof uitgewerkt. De acteurs proberen er zelf wat van te maken, maar slagen daar niet in. Christian Bale ('American Psycho') stelt teleur als de droefgeestige Quinn, Izabella Scorupco ('Goldeneye', 'Vertical Limit') mist als Alex charisma en talent, en Matthew McConaughey is gewoonweg een verschrikking. Zijn vette Texaanse accent, het bewust enkele tonen laten zakken van zijn stem om wat mannelijker over te komen, en de doodserieuze blik in zijn ogen maken de man al sinds zijn doorbraak in 'A Time to Kill' onuitstaanbaar.

Voor de rol van Van Zan scheerde hij zich kaal en nam hij de irritante gewoonte aan af en toe te grommen tussen het praten, in een poging wat primitiviteit uit te stralen, waarschijnlijk vermoedend dat de mens na een wereldramp terug evolueert naar een soort van aapmens. Dieptepunt is zijn korte monoloog, die hij debiteert met tranen in de ogen en waarmee hij de superioriteit van de Amerikanen benadrukt: 'Envy the country that has heroes, pity the country that needs them!'. Braakneigingen werden net onderdrukt. Gelukkig relativeert een ander personage dit met het iets gevattere 'There's only one thing worse than dragons: Americans'

Maar wie geeft daar eigenlijk allemaal om? 'Reign of Fire' wil in de eerste plaats een opwindende actiefilm zijn. Dat doel is voor een groot deel bereikt, zij het wel met vallen en opstaan. Het scenario kent immers weinig hoogtepunten. Er wordt te lang gepalaverd op het kasteel, en de climax wordt te lang uitgesteld. Enkel de valschermscène is écht geslaagd. Laat je ook niet vangen door de poster. Er zijn vrijwel geen scènes waarin meer dan één draak in figureert en het brandende Londen krijg je al helemaal niet te zien.

Maar negeer dus die poster, en McConaughey, en je krijgt best nog waar voor je geld. 'Reign of Fire' is immers ook helemaal geen typische overdonderende blockbuster geworden, en de knappe regie, het vakkundige camerawerk en de best wel geslaagde speciale effecten zorgen voor heel wat (luchtig) spektakel. Een ideale zomerfilm.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de