Swept Away

Genre: Romantische komedie | Duur: 1u29 | Release: 14 Mei 2003 | Land: | Regie: Guy Ritchie | Cast: Adriano Giannini, Jeanne Tripplehorn, Elizabeth Banks, Bruce Greenwood

De bioscooprelease van deze film was zo kort dat u hem wellicht niet gezien hebt. We willen met deze recensie echter verhinderen dat u hem nog gaat huren, want 'Swept Away' is de flop van het jaar. Met Madonna in de hoofdrol mag dat geen verrassing zijn, maar met Guy Ritchie achter de camera, is dat een regelrechte schok.



Ritchie leverde ons in het verleden immers 'Lock, Stock and Two Smoking Barrels' en 'Snatch' af, twee bijzonder fijne films waarin de man volop zijn montagetrucs en vernuftige verteltechnieken kon etaleren. Maar toen trad de Brit in het huwelijk met megapopster Madonna, en werd hij blijkbaar genadeloos meegesleurd in diens catastrofale carrière als actrice. Wat de man bezielt heeft zijn vrouw te casten als een rijke bitch die op een verlaten eiland terechtkomt met een ongeschoren visser, is nog te verklaren. De rol is haar in feite op het lijf geschreven, ook al heeft ze geen greintje acteertalent. Maar dat Ritchie het in zijn hoofd haalde de gelijknamige Italiaanse film uit de jaren'70 überhaupt opnieuw te maken, roept veel meer vragen op. De originele film was al niet zo'n meesterwerk, waarom verspilt een geniale jonge regisseur dan zijn energie aan een remake ervan? Dat 'Swept Away' zo'n vreselijke film is, is dan ook in veel grotere mate Ritchie's eigen schuld dan die van Madonna.



Want de man schreef ook het scenario, en dat is beslist hét pijnpunt van deze film. Het flinterdunne verhaaltje rijgt de ene banale en oninteressante scène aan de andere, tot je een haast slaapverwekkende brei krijgt van barslechte dialogen en totaal onzinnige gebeurtenissen. Madonna en haar mannelijke tegenspeler, Adriano Giannini bakken er niets van en gaan maar wat tegen elkaar tekeer als twee kippen zonder kop. Het is des te belachelijker dat Ritchie aan deze prutserige romantische film, naast wat ontzettend flauwe grappen, nog een filosofisch-sociologisch toontje toevoegt, en het ergens ook wat over sm wil hebben. Hij had er in dat geval beter aan gedaan, enkele hevige seksscènes in te lassen, zodat 'Swept Away' nog de cultstatus van slechte erotische films als Showgirls of Striptease zou kunnen bereiken, maar niks hoor. 'Swept Away' leidt nergens naar, laat staan naar een blote kont of tiet. Van Madonna valt ons dat tegen.



Een film dus van zo'n bedroevend laag niveau dat het zelfs niet meer om te lachen is. Voor Madonna betekent het enkel maar een Razzie Award (voor Slechtste Actrice) meer, maar laat ons hopen dat deze rampzalige, compleet overbodige film geen einde maakt aan Guy Ritchie's carrière. Laat ons hopen op een snelle scheiding, waarna de man weer vrolijk zijn zin kan doen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Madonna en de visser worden gered. Ze willen voor altijd bij elkaar blijven, want nu de maatschappelijke verwachtingen weggevallen zijn, kunnen ze zichzelf zijn en kan hun liefde het standenverschil overschrijden. Of zoiets. Alleszins valt Madonna eens aan land haar steenrijke man in de armen, en probeert ze intussen toch de affaire met de visser te behouden. Manlief verhindert dit en laat het zelfs zo uitschijnen dat het Madonna zelf is die de relatie heeft stopgezet. De visser haalt vervolgens een geweer boven, knalt de helikopter waarin het echtpaar tracht te vluchten naar beneden, schiet de hersens van meneer aan diggelen en sleurt Madonna zijn boot in, waarna hij haar voor eeuwig gevangen houdt op een onbewoond eiland. Nee, niet echt, maar dat was wel wat we gehoopt hadden? de visser krijgt gewoon een gebroken hart en daarmee gedaan.