The Tailor of Panama

Het eerste kwartier van deze film ben je ervan overtuigd dat je naar de nieuwste James Bond aan 't kijken bent : spionnen, exotische vrouwtjes en natuurlijk ultra-ice-man Pierce Brosnan wekken nu eenmaal dat beeld op. Maar gelukkig (?) is het dat niet, al was het maar omdat Brosnan voor een keer eens niet de ultieme 'goederik' speelt.

Integendeel, Andrew Osnard is een agent die na een slippertje tijdens een vorige opdracht wordt weggemoffeld naar een weinig benijdenswaardige tak van de MI5. Namelijk het bewaken van de Amerikaanse belangen van het Panamakanaal, in Panama dus, lekker ver van de USA. Hoewel het kanaal dat de Stille met de Atlantische oceaan verbindt al een tijdje van Panama zelf is, heeft Amerika er alle belang bij dat ze een oogje in het zeil blijven houden. Kwestie van te vermijden dat er wel eens Amerikaanse handelsbelangen geschonden zouden kunnen worden.

Andrew moet infiltreren in het politieke wereldje om eventuele problemen te kunnen voorzien.

En hoe doe je dat: door iemand in de arm te nemen die alle roddels kent en iedere belangrijk persoon al heeft ontmoet : de kleermaker. Al snel kan Andrew de goede man zijn patriotistische neigingen versterken en vertelt de kleermaker hem al de geheimen. Probleem is echter dat Harry Pendel eigenlijk niet zo veel geheimen weet maar uit schrik/geldnood voortdurend verhaaltjes zit te verzinnen. Naarmate hij meer geloofd wordt, wordt hij ook meer vrijmoedig en de intriges steeds complexer. Als dat maar goed loopt, nou nou..

Deze film is gebaseerd op een verhaal van John Le Carré, de beste, of althans bekendste, spionnageschrijver van het ogenblik. Filmliefhebbers kennen hem waarschijnlijk enkel van The Russia House (1990) want ondanks het succes van zijn boeken heeft hij nog niet zoveel bekende films mogen schrijven. De complexiteit en vaak politieke gevoeligheid van zijn werken zal hier niet vreemd aan zijn. Ook deze film waar de Amerikaanse overheid er niet al te best uitkomt en waar er voortdurend wordt verwezen naar een niet al te mooie politieke geschiedenis van de US of A, valt vooral op omdat er zo weinig over is geschreven.

Complot van de CIA ? Misschien.. want zó een geweldige film is het ook weer niet. Het verhaal is, zeker in het begin zeer ingenieus en aangenaam, maar ontspoort toch wel tegen het einde. Toch is het wel leuk Brosnan nu eens niet te zien als de held en zet Geoffrey Rush een geloofwaardige leugenachtige Engelse kleermaker neer. Een originele spionnagefilm die evenvaak een thriller dan wel een komedie is.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de