Secretary

De Amerikaanse onafhankelijke cinema, groot geworden in de jaren '90, heeft de laatste jaren voor heel wat successen gezorgd. Films als 'Being John Malkovich', Requiem for a Dream en zelfs American Beauty, waren het resultaat van een voor de mainstream-cinema ongewoon creatief proces. Toch gaan nog steeds massa's kleine producties aan onze neus voorbij. In Europa heeft het genre immers nog maar weinig brokken gemaakt. Het hilarische en originele 'Secretary' zal daar niets aan veranderen, maar wij vestigen er toch graag even de aandacht op.

Lee, een jonge vrouw, wordt ontslagen uit een psychiatrische instelling, maar is verre van genezen. Vastzittend in een problematische, geforceerd gelukkige familie, is de drang naar zelfdestructie nog altijd groot. Toch vindt Lee ergens de kracht om een job te gaan zoeken en ze wordt aangenomen als secretaresse van een advocaat. Edward is een strenge baas, met allerlei neurotische fixaties. Aanvankelijk hebben de twee een afstandelijke, maar goede werkrelatie. Lee merkt echter niet dat ze Edward op alle mogelijk manieren irriteert. Wanneer ze op een dag een typfout maakt, barst de bom. Edward beledigt en vernedert Lee tot op het bot. Al zijn frustraties en opgehoopte woede komen naar buiten. Vreemd genoeg blijkt dit een zeer positieve werking te hebben op Lee, en ze gaat bewust fouten maken. Zou de dominantie van haar baas de perfecte therapie zijn voor haar? Ook voor Edward lijkt het leven na dit voorval een nieuwe dimensie te bevatten...

Dit mag misschien klinken als een duister, Cronenberg-achtig psychologisch drama, of zelfs als een expliciet, erotisch werkstuk van Paul Verhoeven, maar 'Secretary' is vreemd genoeg een komedie, waarvan de zeer ongewone premisse geniaal wordt uitgewerkt. We zien Lee evolueren van een schuw trutje naar een naar dominantie hunkerende, geile donder, en de relatie tussen baas en secretaresse neemt steeds uitzinnigere vormen aan. Zo belt Edward Lee thuis op om te bepalen wat ze mag eten, of geeft hij haar een stevig pak billenkoek. Telkens je denkt dat de grens nu wel bereikt is, gaat het duo gewoon een stapje verder met het verkennen van de grens tussen seks en geweld.

Aan de basis van dit meesterlijke verhaal, dat subtiel en extreem tegelijk is, liggen twee heerlijk geschetste personages, die wel erg ongewoon zijn voor een Amerikaanse film. Zij bewegen zich in een door de makers gecreëerd wereldje, want hoewel de film een typisch Amerikaans sfeertje heeft, heeft 'Secretary' een eigen soort realisme. De onervaren regisseur Steven Shainberg heeft dat subliem aangepakt. Zijn cameravoering en het ritme van de film getuigen van veel talent, en zijn stijl past perfect bij het verhaal. Slechts één verhaalaspect, waarbij Lee een bureau-marathon doet en massaal persbelangstelling krijgt, is volkomen misplaatst. Het universum van 'Secretary', tot dan toe zéér beperkt, wordt plots bruusk opengetrokken, en dat is een misstap. Toch zien we Shainberg's naam binnenkort wel opduiken in de lijstjes van meest belovende Amerikaanse regisseurs, daar zijn we zeker van.

Maar dé grote talenten achter deze film zijn de acteurs. James Spader, nooit vies van seksuele experimenten in de cinema ('Sex, lies & videotape', 'White Palace',' Crash') is de perfecte acteur voor deze rol. De man liet er de kans een vette cheque binnen te rijven voor een grote Hollywood-productie voor liggen, en de rol van Edward zit hem als gegoten. Maar nieuwkomer Maggie Gyllenhaal (zus van Jake -Donnie Darko- Gyllenhaal) steelt de show. De rol van Lee, door veel bekende actrices geweigerd wegens té gewaagd, zit haar als gegoten. De angsten, twijfels en lusten zijn van haar gezicht te lezen, en ze gaat voluit in het neerzetten van een wel erg bizar personage. Het lef en de moed waarmee ze deze rol op zich neemt, verdient alle bewondering en ongetwijfeld is deze film een serieuze stap naar een verdiende carrière.

'Secretary' vergt dus enige inspanning, want we zijn hier niet erg gewend aan dit soort komedies, maar zal u nog lang heugen. Leve de onafhankelijke film!

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de