Harrison's Flowers

"Harrison's Flowers" is een oorlogsfilm waarin verscheidene interessante ideeën naar voor geschoven worden, maar uiteindelijk eerder mager worden uitgewerkt. Begrijp me niet verkeerd; hij is beter dan de doorsnee Hollywood film, maar er zat meer in.

Het verhaal zeer kort:

Harrison (Davis Strathairn) is een bekende oorlogsfotograaf van Newsweek - in zijn vak heeft hij de top dus bereikt. Zijn werk begint evenwel op hem te wegen en Harrison overweegt te stoppen om eindelijk tijd te maken voor zijn gezin. Een laatste opdracht rond wat schermutselingen in Joegoslavië neemt ie echter nog aan. Wat er daar gebeurt, krijgen we niet te zien.

Snel blijkt dat er i.p.v. wat relletjes er een regelrechte oorlog aan de gang is. Van Harrison is geen spoor meer. Even later wordt hij op CNN dood verklaard. Zijn vrouw Sara "voelt" dat hij nog leeft en vertrekt op eigen houtje naar Servië. Daar komt ze meteen temidden de zware gevechten tussen Serviërs en Kroaten terecht.

Ze ontmoet andere westerse journalisten, waaronder de jonge heethoofdige Kyle (Adrien Brody) en de Brit Stevenson (Brendan Gleeson). Ze slagen erin het oorlogsgebied te doorkruisen en het laatste deel naar Vukovar (waar Harrison zich zou bevinden) wordt in ware commandostijl overwonnen. Ondertussen is ook Harrison's vriend Yeager (Elias Koteas) die een crush heeft op Sara, het groepje komen aanvullen. Vraag is nu of ze Harrison kunnen vinden en of hij überhaupt nog leeft.

Interessant aan het begin van de film is de relatie tussen de oudere Harrison en zijn jonge, rebelse collega Kyle. Hoewel die laatste enig respect betoont, vindt hij dat Harrison te gezapig is geworden en liever uitha,gt op prijsuitreikingen waar het selecte clubje topfotografen prijzen onder elkaar verdeelt voor foto's die ze vanuit hun dure hotelkamer getrokken hebben.

Ook de vraag wat oorlogsfotografen van de gruwel op filmen moeten opnemen is de moeite. Kan je het leed van een tienjarig verkracht en vermoord meisje vastleggen en in een tijdschrift plaatsen naast een advertentie voor een of andere prul. Of is dit geen banalisering van wat er gebeurt en moet het verhaal van de slachtoffers met alle horror erbij aan de buitenwereld getoond worden.

Zo is de film doorspekt met boeiende problemen die ook geëxploreerd worden, maar toch op de achtergrond staan van het eigenlijke verhaal van de zoektocht van een vrouw naar haar vermiste man. De oorlog dient in deze zin meer als achtergrond. Daar is natuurlijk niets mis mee. Het avontuur is zeer meeslepend en de oorlogstaferelen en praktijken van de fotografen worden geloofwaardig overgebracht. Als je enkel deze dimensie bekijkt is het ( na het eerste uur) een zeer spannende film.

Wat me echter ook stoorde is het gebrek aan nuance. Alle Serviërs worden over dezelfde kam gescheerd en als harteloos schorum getypeerd (stijl Arkan en zijn militie), terwijl de Kroaten en Westerlingen wel een hart blijken te hebben. Een oorlog is echter nooit zo zwart wit en hoewel deze context niet het hoofdthema van de film vormt, mocht het genanceerder (zoals in bv. "Land and Freedom").

Toch is deze spannende oorlogsfilm met goeie acteurs (buiten de immer fletse Andie MacDowell) de moeite waard om te bekijken en heeft het boeiende momenten (o.a. verwijzing naar Schindler's List). (Nipt) 2 sterren..

Jan Loisen Helemaal (niet) akkoord? Lees de