Le Mystère de la chambre jaune

Als er nu eens één periode is in het verleden waar ik wel naar geteletijdmachineerd zou willen worden, is dat eind 19de, begin 20ste eeuw. De eerste stappen van de cinema, machines van gietijzer waar stoom uitkomt, smog zo dik dat de begrippen dag en nacht enkel nog uit nostalgische overwegingen worden gebruikt, een nooit geziene decandentie bij de burgerlijke elite.. Ahhhh.. een tijd waar koningen nog ballen hadden, het volk naar de opera ging en het detectivegenre as we know it definitief op de kaart werd gezet. Goede detectives... als het niet geschreven is in deze periode, speelt het verhaal er zich in af.

Gaston Leroux, auteur van ondermeer Le Phantome de l'opéra, schreef in 1908 Le Mystère de la chambre jaune. Het boek werd inmiddels vijf keer verfilmd, de eerste keer in 1912.

De verhaal heeft, zoals alle gouwe ouwe detectives, een bijzonder uitgangspunt: in een afgelegen een herenhuis wordt een moord gepleegd op een jongedame. Op zich niet zo speciaal, jongedames in 19de eeuwse settings worden nu eenmaal altijd vermoord. Edoch.. de kamer van de wandaad was hermetisch afgesloten, tralies voor de ramen en enige deur is van binnen dichtgemaakt, daarenboven was de kamer omringd met, door het gillen, ongeruste familieleden. Wanneer ze er eindelijk in slagen de deur in de beuken heeft de dader enkel een hysterische vrouw en een bloederige handafdruk op de muur achtergelaten. Mysterie !

Gelukkig is journalist Joseph Rouletabille niet ver, hij zal dit varkentje wel even wassen. Al was het maar om zijn concurrent Inspecteur Larsan te snel af te wezen.

Bruno Podalydès koos voor een lichtvoetige, grappige benadering en dat is een goede zaak. Je mag dan al wel fan van het genre zijn, beweren dat je tot het bot geboeid wordt door een twee uur durende intellectuele zoektocht naar de dader is misschien net iets overdreven. Grappig dus, zonder ooit belachelijk te worden. Denis Podalydès, broer van, vertolkt een perfecte Rouletabille , de décors zijn zoals het hoort, de regie weinig verrassend, maar dat stoort nauwelijks. Le Mystère.. is een verademing, grappig én intelligent, voor iedereen die niet genoeg kan krijgen van de heruitzendingen van Hercule Poirot

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de