Perfect Blue

In deze manga gaat de realisator, Satoshi Kon, een navolger van de Otomoschool, een andere toer op dan we gewoonlijk gewend zijn in Japanse animatiefilms. Geen science fiction of gewelddadige actie, maar een psychologische thriller met tal van verwijzingen naar scènes uit films van grote regisseurs als Hitchcock, Kaplan, Fincher of Demme.

Het verhaal: Mima is een popidool dat uit carrièreoverwegingen haar groepje verlaat om het te maken als actrice. Deze carrièrewending is niet naar de zin van sommige personen uit haar onmiddellijke omgeving. Vanaf dan beginnen de problemen. De scènes uit het psychodrama waarin ze meespeelt keren terug in haar eigen leven. Bovendien worden verschillende personen uit haar omgeving vermoord en verschijnen alle handelingen die ze doet in dagboekvorm op het internet.

Mima wordt paranoïde en krijgt waanbeelden waarin zijzelf - terug als popidool - opduikt en de actrice Mima verwenst en bedreigt. Het einde van de film kenmerkt zich door verschillende plotwendingen die twijfel zaaien over de identiteit van de persoon die haar volgt en die de moorden pleegt. Is het een misnoegde fan van haar popbandje, is het de andere identiteit van Mima zelf of nog iemand anders ?

De overzichten van de stad en sommige achtergronden zijn vaak zeer reëel en mooi getekend, maar daar blijft het bij. De personages en settings zijn bijzonder rudimentair en halen nooit het niveau van bv. de mangaklassieker 'Ghost in the Shell'. Het verhaal is evenwel boeiend en de verschillende plotwendingen die elkaar op het einde zeer snel opvolgen, werken uitdagend voor de toeschouwer.

Satoshi Kon verwerkte onderdelen van onder meer Silence of the Lambs, Basic Instinct en The Accused. Bovendien wil hij ook refereren naar Seven en The Usual Suspects. Het niveau van zijn voorbeelden haalt deze prent echter nooit. Toch is Perfect Blue een pionier in het mangagenre en zijn de poorten geopend voor manga's die afwijken van de traditionele gewelddadige, pornografische mangafilms die eens zo populair waren in Europa.

Jan Loisen Helemaal (niet) akkoord? Lees de