Rules of Engagement

Advocaten en militairen.. wat is het toch met die Amerikanen dat er voor zorgt dat ze geobscedeerd zijn voor deze twee beroepen ? Waarschijnlijk stellen beiden de peiler van de Amerikaanse samenleving voor : De Militair als Ultieme Man, stoer, eerlijk, geen praatjes gewoon doen, act on instinct en al de rest is zever terwijl de advocaat (de goede alleszins) het symbool is voor het Grote Recht dat, ondanks wat probleempjes hier en daar, uiteindelijk zal zegevieren. God bless America !

Samuel L. Jackson speelt opper stoere kerel, mega goede uberstormfuhrer Colonel Terry L. Childers die na 32 jaar trouwe en heldhaftige dienst het nodig achtte op een grote groep ongewapende mensen te schieten. Enfin, ongewapend volgens de tegenpartij althans. Zijn advocaat, ex-oorlogscollega Colonel Hayes Hodge (Tommy Lee Jones), is altijd wat gefrustreerd geweest dat hij niet dezelfde militaire carriere heeft gehad dan Childers door een ongeval in Vietnam.

Voila, tot zover het verhaal. In het eerste deel van de film zie je Childers en Hodge heldhaftig wezen in Vietnam, oorlogje dus. Het tweede deel behandelt de dag van de bewuste schietpartij nog meer oorlogje dus. Het laatste deel speelt zich af in de rechtszaal.

Het probleem van deze film is dat ik totaal niet kon meevoelen met supersoldaat Childers. Het merendeel van de film probeert men toch maar het publiek aan de kant van Childers te krijgen.. Awel, het mislukt dus. Die man heeft al bij al het bevel gegeven om te vuren op een massa met als gevolg een 80-tal doden en honderden gewonden. Zelfs al had de meerderheid wapens, dan nog is het dit begot niet waard, niet om het leven van een fellow marinier te redden en al zeker niet om de fucking vlag van de ambassade veilig te stellen.

Neen, dit filmpje kon me totaal niet bekoren. Het had nochtans, zoals te verwachten, sterke vertolkingen van Samuel en Jones maar het is het belachelijk, ongeloofwaardig, idioot pro-Amerikaans scenario dat deze film de das heeft omgedaan. Het getuigt nog maar eens van de beperkte visie van de Amerikanen mbt buitenlanders, de onmogelijkheid hun eigen land enigzins te relativeren en de misselmakende mentaliteit dat je het publiek alles kan laten geloven.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de