Brüno

Genre: Komedie | Duur: 1u23 | 2009 | Release: 8 Juli 2009 | Land: VS | Regie: Larry Charles | Cast: Sacha Baron Cohen, Gustaf Hamarsten, Clifford Bañagale

Sacha Baron Cohen weet hoe zijn films te promoten. Na het wereldwijde succes van het exuberante Borat, ging Brüno in tal van wereldsteden in première met een zelden geziene extravaganza. Brüno is dan ook een typetje waar je niet naast kan kijken en zijn perikelen leiden, net als bij Borat het geval was, tot een geslaagde, even gênante als hilarische komedie.

Intussen weet u ook wel wie Brüno is. Een onvervalste Oostenrijkse übernicht, met als missie beroemd te worden. Dat poogt de geblondeerde journalist te bereiken door o.a. een eigen tv-show van de grond te krijgen, een sextape te maken of ... hetero te worden. Het is dat Baron Cohen met dit typetje al zo'n veelzijdig en onuitputbaar personage gecreëerd heeft, want plotgewijs is deze film eigenlijk een sof. Talloze grappige en vooral provocerende scènes volgen elkaar op zonder dat de rode draad echt van belang is. Niet zo erg, en wellicht ook het gevolg van de improvisatiestijl van de makers, maar het doet de film wel aan kracht inboeten. Na afloop heb je een paar keer flink gelachen en een paar keer tenenkrommend toegekeken hoe, net als in Borat, allerlei racistische, domme of homofobe Amerikanen zichzelf te kakken zetten, maar dat maakt van Brüno nog geen grote cinema: de film is uiteindelijk zo licht verteerbaar dat je toch niet van de indruk kan ontdoen dat de makers zich er net iets te makkelijk vanaf gemaakt hebben.

Brüno is dan ook veeleer een opeenvolging van stunts, eerder van doordachte grappen. Tegen de schenen van enkele celebrity's schoppen, een massa traditionele Joden uitdagen - waarbij een lynchpartij maar net ontweken wordt - , de niet echt vriendelijke leider van een terroristische organisatie beledigen, een conservatief politicus trachten te verleiden, op jacht gaan met niet bepaald ontwikkelde macho's, een Afrikaantje adopteren en kruisigen en zelfs in extreme mate een hele zaal vol rednecks provoceren door twee mannen wellustig te laten kussen, ... het getuigt allemaal van veel lef, maar is het daarom ook altijd zo grappig? De film zoekt eigenlijk zonder succes naar een evenwicht tussen grove baldadigheden en meer subtiele humor.

Bij momenten valt Brüno dan ook, net als Borat trouwens, dubieus te noemen. Is het niet erg makkelijk anderen, vaak onwetenden, belachelijk te maken? Maar er zijn tegenargumenten zat: in de eerste plaats dat Sascha Baron Cohen ook zichzelf niet spaart en daarbij vaak erg ver gaat: de outfits, de seksscènes, de beschamende confrontaties met beroemdheden, de anal bleaching, ... Het is allemaal pijnlijk echt, want geen van de betrokkenen heeft door dat het fictie is. Daarnaast haalt Baron Cohen toch weer - voornamelijk - allerlei lieden voor de camera die door hun ernst en opvattingen eigenlijk zichzel al ridiculiseren, al is dat zeer subjectief natuurlijk. Sommige goedbedoelde zielen kunnen het ook allemaal niet helpen en een ietwat intelligente kijker zal het er mee eens zijn dat de grens van het fatsoen bij momenten overschreden wordt zonder dat daar geslaagde humor voor in de plaats komt. Al hebben we het dan niet over de gay converter, een homodokter zeg maar, een figuur die zo fout is in zijn denken en doen dat het tragisch te noemen valt. Baron Cohen houdt de Amerikanen dus toch ook enigzins een spiegel voor, al is het maar de vraag of dat soort mensen zijn film wel zal gaan bekijken. Homo's komen er trouwens nog het best vanaf en protesten uit de gay community zijn overhaast geweest: ofwel zijn Brüno's gedragingen en eigenschappen er zo over, ofwel kloppen ze. In beide gevallen om je te bescheuren.

Wat meer evenwicht in soorten humor en een doordachter verhaal hadden de kwaliteit van de film dus zeker ten goede gekomen. We kunnen het er echter wel over eens zijn dat het maken van Brüno getuigt van durf, creatief denken en een welkome drang tot provocatie. Baron Cohen is waarschijnlijk een klein komisch genie. Maar dat doet ook concluderen dat een blik op het productieproces wellicht veel interessanter moet zijn dan de film zelf. Volgen er leuke extra's op de dvd?