You've got mail

Genre: Romantische komedie | Duur: 1u59 | Release: 20 Januari 1999 | Land: VS | Regie: Nora Ephron | Cast: Parker Posey, Greg Kinnear, Meg Ryan, Tom Hanks

Sommige zetten hem naast Casablanca, wij zien er eerder een Sleepless in Seatlle II in. Dit kan ook maar moeilijk als je het geheel bekijkt. Alle ingrediƫnten van Sleepless in Seatlle zitten in deze film: dezelfde regisseur, dezelfde acteurs, gelijklopend verhaal. In You've got mail draait alles echter om een mailbox.



Joe Fox en Kathleen Kelly kennen elkaar al een tijdje via het internet. Ze mailen elkaar en chatten ook meer dan eens. Ze hebben elkaar nog nooit ontmoet althans dat denken ze. In werkelijkheid zijn ze elkaar grootste vijand. Joe is namelijk een boekenmagnaat die een gigantisch boekenwinkel gaat openen in de buurt van Kathleen's winkel "the shop around the corner". Dat is meteen ook de naam van de film waarvan You've got mail eigenlijk een remake is. Na de opening van "Fox books" ziet Kathleen haar klantenbestand bergaf gaan. In cyberspace zijn beiden echter de perfecte lovers.



En op een zeker dag wil Joe, Kathleen ontmoeten. Dan pas zullen ze ontdekken dat ze eigenlijk bij elkaar horen. Dit klinkt natuurlijk allemaal superromantisch. Toch heb je het gevoel dat je het allemaal al een keertje gezien hebt. Het enige verschil met andere films in dit genre is het modern kleedje. Toch haalt You've got mail niet het niveau van Sleepless in Seatlle. Van alle films die Ephron afleverde is When Harry met Sally trouwens nog steeds de beste. Qua actualiteitswaarde is deze film natuurlijk een schot in de roos. Het blijkt trouwens meer en meer dat mannen relaties hebben op het net.



Maar ja daar bouw je nog geen goede film mee op. Neem je vriendin of vriend mee naar deze film, neem een doos Kleenex mee, dat is alles wat ik kan zeggen. Maar echte waardevolle cinema levert het niet op. Of je moet een enorme fan zijn van Tom Hanks of Meg Ryan natuurlijk.

Tim Somers Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien