Pirates of the Caribbean - The Curse of the Black Pearl

Genre: Piratenavontuur | Duur: 2u23 | 2003 | Release: 13 Augustus 2003 | Land: VS | Regie: Gore Verbinski | Cast: Johnny Depp, Geoffrey Rush, Keira Knightley, Jack Davenport , Tom Hollander, Orlando Bloom, Jonathan Pryce, Mackenzie Crook, Zoe Saldana

Johnny Depp zet een even memorabel personage neer als die uit de Tim Burton films. Kapitein Jack Sparrow mag in het rijtje Ed Wood, Edward Scissorhands en Ishabod Crane gaan staan. Rode bandana onder de rechtopstaande piratenhoed, roet om de ogen, een chaotisch kapsel vol kralen en dreadlocks - die laatste heeft ie ook in zijn baard. Van bij zijn glorieuze intrede waarbij hij de uiterste top van zijn zinkend ship vrolijk voor de houten kade wisselt heeft hij je vast. Sparrow lijkt soms op zijn zelfgenoemd model Keith Richards, soms op een cynisch geworden maar steeds huppelende hippie. De pols- en heupgewrichten, kaak- en wenkbrauwspieren zijn losser dan ooit: Depp is het meest extravagante element in Curse of the Black Pearl.

Niet makkelijk, in een Disney/Jerry Bruckheimer-zomerprent die ook in geesten morphende piraten, Geoffrey Rush en Jonathan Pryce te bieden nheeft. Maar die laatste wordt nauwelijks gebruikt en Rush' rol, terwijl wel goed neergezet, is verre van zo manisch als zijn de Sade in Quills. Hier al helemaal geen seks, terwijl een beetje piraat zijn hand toch niet omdraait voor wat maagdengeplaag én terwijl zowat alle mannen in de film naar de enige vrouw erin lijken te snakken. Meer dan de twee karakteracteurs, die beiden niet al te veel leuke dialoog in de mond gelegd krijgen, volgen we dus Bend it like Beckham-blondine Knightley en LOTR-elf Bloom. Zijn jonge piratenhatende smid die tot de ontdekking komt dat zijn vader ooit lid van de scum of the sea was, doet in zijn verbeten monotonie denken aan een jonge 'swashbuckling' Eroll Flynn.

Het verhaal brengt weinig, de saaie Brit die Davenport (Miles uit BBC-reeks This Life) neerzet kan model staan voor de ongenuanceerde personen die deze op een Disneyland-attractie gebaseerde prent bevolken. Maar door Depp, Rush en de meer van accessoires en flauwe humor dan van dialoog voorziene piratentroepen wordt alles ook niet te slick. We krijgen alsnog een hint naar het ruwe piratenbestaan. Dit is gemaakt voor veertienjarigen, al konden wij ook nog wel lachen met de vork die één van die stomme piraten in zijn houten oog krijgt geramd. En met Depp dus.

Basic Bruckheimer is dat de productie bij momenten lijkt op een fout hiphopconcert: veels te luid, met mega-explosies en dialoog op minimumniveau. Anderzijds is het kleurenpalet weer positief overdonderend en worden we van bij het begin op bijzonder vlug gemonteerde beelden voorzien (jongetje overboord - jongetje op dek - jongetje vervult zijn functie - jongetje weg), wat spijtig genoeg niet wordt volgehouden in de bijna tweeënhalf uur durende film. Iets teveel herhalingen van ondermeer de - nochtans niet kwaad gechoreografeerde - zwaardgevechten halen dan weer het tempo weg. Daarbij krijgen we de paar indrukwekkende GCI-beelden (zoals ritmisch marcherende, knokige geestenvoeten) of de indrukwekkende lift met de camera overheen het schitterende eiland waar Jack Sparrow op wordt gedumpt maar een enkele seconde te zien - ongeveer zolang als beide beelden in de trailer zaten. Niet bepaald de prent die wij in een zaal vol popcornstouwende pubers zouden willen zien, maar zeker leuk op video om Depp's glansprestatie te checken. Die laatste is doing it for the kids, wellicht. Go Johnny!