Banlieue 13

In 2013 zijn de Parijse banlieues omringd door betonnen muren. De gangs zijn er aan de macht en de autoriteiten trekken hun handen terug. Damien maakt deel uit van een elite politie-eenheid, ervaren in martial arts en expert in infiltratie-opdrachten. Als een neutronenbom van de overheid gekaapt en geactiveerd wordt door één van de gevaarlijkste gangs van banlieue 13 moet hij zich op enkele uren tijd zien te integreren in deze uiterst gewelddadige omgeving om de bom te deactiveren. Hij wordt overgeleverd aan de hulp van Leito, een dealer die zijn hele leven in de banlieue heeft doorgebracht en wiens zus door de leider van dezelfde gang gevangen gehouden wordt.

Het verhaal dat van de hand van Luc Besson is heeft niet veel meer om het lijf dan dat van de gemiddelde videogame waarbij je tegen de tijd een opdracht moet uitvoeren en ondertussen nog de nodige tegenstanders met geweren moet killen. Ook het hypermoderne design van de skylines, de grafitti op de muren en de snelle auto's ruikt naar playstation. Banlieue 13 heeft allerminst de pretentie een beschrijving te geven van het leven in de Parijse banlieues. Toch werd het geweld in de film als realistisch genoeg ervaren om de film te bannen uit de Brusselse complexen van Kinepolis en UGC uit angst voor opstootjes. Dit stigma van extreem geweld zou de film per ongeluk wel eens tot cult kunnen verheffen - wat het zeker niet waard is. Banlieue 13 speelt gewoon in op een aantal wensen van het jonge publiekje: Amerikaanse actie, een vleugje martial arts, flashy camerawerk, verhaaltjes over drugs, gangs en geweren en een ruige hiphopsoundtrack. De zware aanslepende beats verzorgd door de onbekende Da. Octopuss deden mij nog het meest aan het echte leven in de banlieues denken.

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de