The Ring Two

Onkruid vergaat niet. Het is een leuze waar verschillende horrorsequels het voorbije decennium op teerden. Oftewel keert de moordende verschrikking gewoon terug , terwijl iedereen dacht dat ie een dutje deed, oftewel gaat ie de titanenclash aan met een concurrent (Freddy Vs. Jason, Alien Vs. Predator). Het ergst van al: het element van verderf slaagt er zelfs in kinderen te baren die de gruwelpraktijken van pappie of mammie doodleuk kunnen voortzetten (Seed of Chucky).

De horrorocinema van vandaag is geschoeid op een jonge, Westerse leest, dus worden oude franchises maar nieuw leven ingeblazen of gewoon in een Westers jasje gestoken. Aziatische cineasten zijn zelfs bereid om hun kind een nieuw kleedje aan te meten in het gouden Hollywood . Het fenomeen deed zich eerder dit jaar voor met The Grudge, maar nu is ook Hideo Nakata, de bedenker en bezieler van de Aziatische Ringu-hype, niet te beroerd om zijn eigen hersenpinsels te vermurwen.

Ditmaal zijn de journaliste Rachel Kellers en haar zoontje Aiden naar het kuststadje Astoria verhuisd. Ze hopen er een nieuw leven op te kunnen starten. Maar gedane zaken nemen geen keer, dus komt het enge wezentje met het zwarte sluike haar terug. Ditmaal is ze uit op het lichaam van Rachel's zoontje.

Waar The Ring nog ietwat doorboomde op de mysterieuze doemsfeer van de videocassette, is er ditmaal geen cassette meer te bespeuren. Regisseur Nakata is een aap met één kunstje, dus moet hij gedacht hebben: "Waarom laat ik het trucje niet eens op zijn Amerikaans uitvoeren" . The Ring Two loopt dus niet echt parallel met de Aziatische Ringu sequel, maar is gewoon een hutsepot van Amerikaanse horrorclichés (het kleine jongetje dat de waarheid in pacht heeft, het ongeloof van de goegemeente, ...). Nakata permitteert zich op Amerikaanse bodem de meest knullige special-effects (een groep bambis die Watts aanvallen, komaan zeg) en goochelt met badkuipen en watervallen. Tsunami 12-12 heeft zijn sporen nagelaten op de Aziatische cineast.

Naomi Watts, binnenkort te zien in de klauwen van Peter Jackson's King Kong, speelt een horrorchick zonder pretentie. Even onderzoekend als een hard-boiled detective baant ze zich nog vrij aardig door deze middelmatige horrorprent. Helaas is er nu éénmaal meer nodig dan een aardige acteerprestatie, om een film niet te doen ontaarden in een stereotiepe horrorprent met enkele sporadische Boe-momenten. Afwachten om te zien wat Walter Salles (Diarios de Motocycleta) met Hideo Nakata's horrorthriller Dark Water zal aanrichtten.

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de