Garpastum

In dit Russiche drama volgen we de broers Nikolay en Andrey net voor het uitbreken van de eerste wereldoorlog. De broers houden van voetbal (garpastum is het Latijnse woord voor een spel dat als de voorloper van die sport kan beschouwd worden) en plannen het oprichten van een eigen ploeg. Om een voetbalveld aan te kopen, hebben ze geld nodig.

Veel meer dan over voetbal, handelt dit realistische drama over twee jongeren die volwassen worden in politiek instabiele tijden. De jonge regisseur filmt overwegend in grijs- en bruintinten en laat mist, modder en regen mee de atmosfeer bepalen. Zo beland je moeiteloos in het grauwe, vaak miserabele Rusland van toen. Het indrukwekkende camerawerk (heel wat scènes zijn in één take opgenomen) maakt dat deze film een klasse uitstraalt die hoogst zeldzaam is voor een cineast van nog geen 30.

Toch weet Garpastum maar zelden te boeien. De film is lang en ééntonig, de dramatische opbouw is zwak, op het gruwelijke einde na. Daarnaast is de taal een probleem. Nuance en emotie lijken volledig te verdwijnen voor wie het Russisch niet machtig is. Het helpt natuurlijk niet dat er vaak buiten beeld wordt gesproken, of dat de personages met de rug naar de camera gedraaid staan. Zo wordt een afstandelijkheid gecreëerd tussen publiek en personages, wat de film uiteindelijk goeddeels fataal wordt.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de