The Fog

Genre: Horror | Duur: 1u40 | Release: 25 Januari 2006 | Land: | Regie: Rupert Wainwright | Cast: Maggie Grace, Tom Welling, Selma Blair, DeRay Davis, Kenneth Welsh, Rade Serbedzija

Vijfentwintig jaar na The Fog van horrorgrootmeester John Carpenter, mocht de Britse regisseur Rupert Wainwright (Stigmata) een nieuwe versie maken. Als hij daar zelf al bijzonder enthousiast over was, valt dat nergens uit op te maken. Deze remake is een vrijwel letterlijke kopie van de originele prent, maar slaagt er wel in stukken slechter te zijn.

Plaats van de actie is een Californisch kuststadje dat zijn honderdjarig bestaan viert. De feestelijkheden zijn echter niet naar de zin van de geesten van de aan lepra lijdende bewoners die er destijds weggejaagd werden. Omringd door griezelige nevelen, komen ze de bevolking eens flink de stuipen op het lijf jagen.

The Fog weet een minimum aan spanning te creëren door de kijker (zoals wel vaker in dit genre) te laten uitdokteren wie wanneer gepakt zal worden en wie de mist zal overleven. Andere geheimzinnigheden (zoals opgloeiende voorwerpen uit de zee, iemand die in een bak met zeewier valt, graffiti op het kerkhof) zijn er bij gesleurd om een zweem van mysterie op te roepen, maar enige consequentie is ver zoek. Zo blijken een aantal hoofdpersonages het enkel en alleen te overleven omdat de melaatse spoken hen gewoonweg niet doden. Niks slimme uitvluchten of gewiekste ontsnappingen dus.

Al deze knullige plotelementen leiden tot een makke poging tot horror, die geen enkele scène bevat die zelfs maar een beetje memorabel weet te zijn. Voeg daar een handvol onbetekenende acteurs bij in onuitgewerkte rollen, enkel dodelijk banale dialogen uitkramend en je krijgt een vooral heel vervelende en zoutloze film die nog goed zou zijn voor wat leedvermaak mocht het eigenlijk niet heel erg triestig zijn dat zoiets gemaakt wordt. Uitermate geschikt voor de minder kieskeurige twaalfjarigen onder ons.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elizabeth, een van de hoofdpersonages, blijkt een <i>lookalike</i> te zijn van de dochter van de oppergeest. Ze offert zich op door mee aan boord te gaan van het spookschip, waarna de mist verdwijnt en alles weer peis en vree wordt.