Spider-Man 3

Genre: actie | Duur: 2u00 | 2007 | Release: 2 Mei 2007 | Land: VS | Regie: Sam Raimi | Cast: Tobey Maguire, Thomas Haden Church, James Franco, Kirsten Dunst, Topher Grace, Bryce Dallas Howard, James Cromwell, J.K. Simmons

Wij waren bij deze fijne site niet bepaald wildenthousiast over Spider-Man, noch over de sequel. Zelfs wij -comicbookfans in hart en nieren- moesten even slikken bij de batterij aan verschillen tussen de originele strips uit de jaren zestig en de filmische adaptaties, maar dat was heus niet de enige plek waar het schoentje wrong: de vorige twee Spider-Manfilms boden simpelweg niet genoeg vertier. Regisseur Sam Raimi besteedde, in een poging de fans van de originele strips tegemoet te komen, onevenredig veel aandacht aan zijn personages. Niet evident voor een blockbuster.

Slecht én goed nieuws nu: in Spider-Man 3 trekt regisseur Sam Raimi nog resoluter de kaart van de personages, maar deze keer wérkt het scenario: Spider-Man 3 doet sterk denken aan The Empire Strikes Back, de zwartste en beste episode uit de Star Wars-franchise, en exploreert vastberaden de donkere kantjes van Peter Parkers psyche.

Harry, vroeger Peters beste vriend, is vastberaden om de dood van zijn vader te wreken: als Goblin Jr. maakt hij onze vriendelijke buurtspin het leven zuur, totdat hij in een wilde achtervolging van een grote hoogte valt en bijkomt met geheugenverlies. Alles peis en vree voor Parker? Nauwelijks: Mary Jane gaat af als een gieter in het theater, net op het moment dat Parker haar ten huwelijk wil vragen. Ten tweede weet de moordenaar van zijn oom te ontsnappen en verandert hij door een natuurkundig experiment in The Sandman. Bovenop dit alles dreigt Parker zijn baantje als freelance persfotograaf te verliezen aan Edie Brock, een opportunist pur sang. Tenslotte trapt Parker toevallig op een beetje smurrie, afkomstig van een meteoriet uit de ruimte. De smurrie blijkt een parasiet te behelzen die het karakter van Parker loodrecht naar duistere oorden katapulteert. De Zwarte Spider-Man is geboren.

Klinkt ingewikkeld? Ja en neen. Ook wij hielden bij deze synopsis ons hart vast, maar, het dient gezegd, Sam Raimi weeft alle losse verhaallijnen meesterlijk aaneen tot een kopstoot van een finale. Tussen het eerste deel, waar Goblin Jr. Spider-Man als een bezetene achternazit, en de van actie trillende eindsequentie hangt de spanningsboog echter wel heel lang slap. Toch vormt dit niet zo'n probleem als in de vorige twee films. Daarvoor is de smurrie uit de ruimte, die Peter Parker verandert in een arrogante klootzak en Spider-Man doet overhellen naar de donkere kant, een te dankbaar gegeven. Tobey Maguire heeft gelukkig net genoeg dramatische spankracht in huis om ons te doen geloven in zijn donkere kanten. De teleurstelling van deze film heet vreemd genoeg Bryce Dallas Howard. De fenomenale actrice uit The Village, dochter van Ron Howard, werd als de leeghoofdige Gwen totaal tegen haart talent in gecast. Het lijkt alsof Sam Raimi bezweken is voor de roep van de fans om de oorspronkelijke love intrest van Spider-Man en Peter Parker ten tonele te voeren.

Bref, een kleine smet, want alhoewel er exponentieel beduidend meer verhaal in deze Spider-Man 3 zit, heb je als kijker toch nooit het gevoel dat je naar een veredelde soap zit te kijken, een euvel waar de vorige twee films wel onder gebukt gingen. Zoals elke slotfilm van een trilogie grijpt ook deze Spider-Man gulzig naar alle verhaallijnen uit de eerste twee films, dus het kan absoluut geen kwaad de dvd's nog eens te huren. Voor de rest vormt deze Spider-Man 3 een meer dan waardig sluitstuk van een drieluik dat als geen ander stipuleerde dat zelfs superhelden feilbaar zijn, al hopen wij Peter Parker toch nooit antidepressiva te zien slikken. Er zijn grenzen!