Disturbia

Dit kassucces lijkt op het eerste zicht lekker hedendaags. Kale kampt met de dood van zijn vader. Wanneer een hatelijke leraar Spaans daar een opmerking over maakt en Kale hem een lel verkoopt, wordt onze held veroordeeld tot elektronisch huisarrest. Hij bereidt zich voor op uren filmpjes kijken en gamen, maar mama Carrie-Anne Moss (Matrix, Memento) slaat de hand aan zijn X-Box en kabelaansluiting. Kale mokt even en begint zich dan toch te amuseren door zijn buurt met een verrekijker te bespieden.

Fris tieneridool LaBeouf bewijst in het leeuwendeel van de film waarom hij Hollywoods hoop voor de toekomst wordt genoemd. Een beetje zoals Tom Cruise in Risky Business of Matthew Broderick in Ferris Bueller?s Day Off wint de branievolle rebel moeiteloos de sympathie van de kijker, die supportert als Kale trucjes uitprobeert met zijn enkelband ?hoever buitenshuis raakt hij voor het alarm afgaat en de politie opduikt?? of wanneer hij zijn nieuwe buurmeisje Ashley weet te verleiden, of hij nu opgesloten zit of niet. LaBeouf doet ons zelfs de puberale grapjes met maatje Ronnie slikken.

Eens Kale zijn buurman Mr. Turner (Morse) van moord verdenkt, is het vet helaas allang van de soep: de overstap van tienerkomedie naar thriller werkt langs geen kanten.

Coscenarist Carl Ellsworth houdt niet van franjes, zoals ook blijkt uit zijn scenario voor Red Eye. Beide films zijn rechttoe rechtaan, kabbelen eerst vrolijk wat voort en eindigen stevig. Maar in Cravens film liepen (beter: vlogen) maar twee hoofdpersonages rond, terwijl Ellsworth in Disturbia veel meer (halve) verhaallijnen met elkaar probeert te verweven. Dat lukt niet altijd (zowel Kales moeder als zijn liefje zijn bordkartonnen clichés) en bovendien is er een maar half uitgewerkt basisconflict. Want terwijl dat duidelijk de bedoeling is, vraag je je nooit af of Kale zijn gevangenschap niet compenseert met een overactieve verbeelding en zijn buurman valselijk beschuldigt. Neen, Morse is zo evident de bad guy dat de best spannende finale feitelijk veel te laat komt. De mosterd voor de premisse kwam dan wel van bij Hitchcock, Rear Window is helaas erg veraf.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de