The Brave One

The Brave One lijkt qua plot op het eerste gezicht weinig origineel, maar met Jodie Foster in de hoofdrol zou je best nog een boeiende film kunnen krijgen. Wat eventueel een interessante karakterstudie had kunnen zijn, wordt echter jammer genoeg grandioos verpest door een standaard Hollywoodaanpak die zich vooral laat kenmerken door een totaal gebrek aan psychologische diepgang.

We krijgen een typisch wraakscenario voorgeschoteld, geactualiseerd in een hedendaagse stedelijke context. Radiojournaliste Erica Bain is gelukkig in New York en leeft een quasi perfect leven samen met haar verloofde (Naveen Andrews, Sayid uit Lost). Tijdens een avondwandeling in het park wordt het koppel echter het slachtoffer van een brutale overval. Erica's vriend laat hierbij het leven, zijzelf wordt zwaargewond in het ziekenhuis opgenomen. Erica kan de tragedie maar moeilijk verwerken en begint ?s nachts rond te dwalen in de stad, gewapend met een pistool. De eerste keer dat ze het wapen gebruikt is het uit zelfbescherming, maar daarna begint ze zelf actief criminelen op te zoeken. De stad geraakt in de ban van deze ?burgerwacht?, en de politie wil de persoon maar wat graag vinden. Uiteindelijk gaat Erica op zoek naar haar overvallers, maar verandert ze ondertussen niet in wat ze zo hard haat?

Toegegeven, The Brave One is al bij al niet slecht in beeld gebracht, maar het script rammelt langs alle kanten en staat werkelijk bol van de clichés. Ook lijkt er over sommige scènes weinig nagedacht. Zo wordt de overval ? toch een sleutelscène in de film - nogal snel afgehaspeld. Het contrast met de pijnlijk lange ijskoude registratie van geweld bij een film als Irréversible is enorm. Verder is het typisch dat de overval moet plaatsvinden in een tunnel (?Don?t go there!?). Ook wordt de hele gebeurtenis door de criminelen zelf gefilmd met een of ander nieuw gadget, wat onze detector voor sluikreclame roodgloeiend deed afgaan.

Na de overval wordt er amper ingegaan op het verwerkingsproces dat Erica doormaakt. Eerst zien we haar angst om buitenshuis te komen, maar eens ze over de drempel is geraakt lijken haar problemen al snel als sneeuw voor de zon verdwenen. Zo heeft ze er bijvoorbeeld geen enkel probleem mee om een complete onbekende te volgen tot in hartje Chinatown om daar een pistool te kopen. Dat heeft ze nodig omdat de hulp van de politie vanzelfsprekend onvoldoende is, samengevat in een stereotiep dialoogje (?We?re the good guys, Miss. - Yeah? How come it doesn?t feel that way??). Daarna gaat vooral het moorden allemaal veel te gemakkelijk voor Foster. Blijkbaar volstaat het om één keer te doden om direct de smaak te pakken te krijgen. En schijnbaar is dit ook iets wat je direct leert.

In plaats van in te gaan op de wraakgevoelens, zelfvervreemding en het berouw van Erica, krijgen we gezellige semifilosofische babbels tussen Erica en de politieagent die haar op het spoor is (Terrence Howard). Echt meevoelen met het hoofdpersonage is er dan ook niet bij. Foster en Howard doen het niet echt slecht, maar weten toch niet te overtuigen in hun rol. De vriendschap tussen de twee karakters heeft dan ook eerder iets kolderieks dan dat ze interessant kan genoemd worden.

Om af te ronden krijgen we dan ook nog eens een compleet belabberd en onrealistisch einde gepresenteerd, waarin we Erica zowaar in volleerde commandostijl bezig zien ?ze heeft het echt wel erg snel onder de knie. Een compleet onbekend gebouw blijkt ze te kennen als haar broekzak. En wat dan te denken over de moraal die we uiteindelijk in de maag gesplitst krijgen? Dan blijkt ook hoe totaal fout de titel van de film wel is. The Brave One? Als je moed wil gaan definiëren als willekeurig wat mensen afknallen nadat je onrecht is aangedaan, waar ben je dan in hemelsnaam mee bezig? Met zo?n visie zou je er beter aan doen je beter ver van een film over dit onderwerp houden.

Sensatie teweegbrengen is het enige wat deze prent wil tewerkstellen, van enige nuancering is er geen sprake. Verder wordt er lekker op zijn Amerikaans meegewerkt aan de stereotypering van zwarten en hispanics en wordt ook het wapengebruik en het in handen nemen van het eigen recht flink gepromoot. Only in America!

Simon Smessaert Helemaal (niet) akkoord? Lees de