The Tracey Fragments
Genre:
| Duur: 1u20 | Release: 1 Januari 2007 | Land: Canada | Regie: Bruce McDonald | Cast: Elliot Page
Dat een filmscherm één beeld bevat, lijkt logisch. Regisseur Bruce McDonald haalt die evidentie onderuit en pakt het anders aan. Met The Tracey Fragments deelt hij zijn visueel palet op in verschillende vlakken, van verschillende grootte en in een verschillende vorm.
Tracey Berkowitz is een vijftienjarig meisje, op zoek naar haar jonger broertje Sonny. De film is een niet-chronologisch verslag van haar zoektocht en wat eraan vooraf ging. Net zoals de beelden, is ook de tijd versplinterd.
Waar de kadertjes op het scherm mee ingevuld worden, is divers. Vaak zijn het verschillende standpunten van één scène. Je krijgt als het ware een montage in ruimte, in plaats van in tijd. Geen opeenvolging van points of view, maar een nevenschikking.
McDonald nam de film in veertien dagen op, maar had negen maanden de tijd nodig om het materiaal te monteren. Het resultaat is niets minder dan een innovatief systeem van visueel vertellen. Zijn techniek is geen hol trucje of loze vingeroefening, maar vorm sluit aan op inhoud. Zo wordt de klassieke flashback vervangen door beelden van Traceys verleden die letterlijk het heden doordringen en is een gevoel van intimidatie een groeiende, overstelpende massa van visuele indrukken. Maar de complete liefde verdient een compleet scherm (?He is like the most gorgeous boy I have ever seen, anywhere, in any music video and in the whole world, okay?).
Op die manier is de kijker op een en hetzelfde moment getuige van wat Tracey meemaakt, denkt, voelt, hoopt. Een beeld wordt ontleed tot verschillende aandachtspunten van één personage.
Met The Tracey Fragments keert McDonald zich tegen iedereen die meent dat betekenis enkel door montage en dus opeenvolging in tijd kan ontstaan. In zijn film ontstaat verhaal uit de manier waarop de fragmenten gelijktijdig het scherm vullen.
De kijkervaring is zelfs niet zo moeilijk als het lijkt: in tegenstelling tot een gelijkaardige techniek in de serie 24, vormen de beeldjes samen een coherente idee. Bruce McDonald verdeelt en heerst.