Ein Freund von mir

Genre: Drama | Duur: 1u24 | Release: 1 Januari 2007 | Land: Duitsland | Regie: Sebastian Schipper | Cast: Daniel Brühl, Jürgen Vogel, Sabine Timoteo

Het Duitse talent Daniel Brühl zien we graag bezig. Niet alleen is hij een prima acteur, hij heeft er de voorbije jaren mee voor gezorgd dat een aantal minder toegankelijke Europese producties toch een zeker publiek wisten te bereiken (Good Bye Lenin, The Edukators, Salvador, Joyeux Noël), waardoor we er intussen van uit gaan dat hij zijn materiaal met veel zorg selecteert en hij aldus een beetje als garantielabel kan dienen voor zijn films.



In Eind Freund von Mir vertolkt Brühl de rol van Karl, een succesvolle productontwikkelaar bij een voorname verzekeringsmaatschappij. Op een dag krijgt hij van zijn baas de ongewone opdracht te gaan 'spioneren' bij een bedrijf dat luxewagens verhuurt. Karl aanvaardt de job met tegenzin. Zijn nieuwe collega Hans daarentegen, leeft zich uit in zijn taak. Gratis met een Porsche of Lamborghini rijden, dat is toch een jongensdroom die werkelijkheid wordt? Hans blijkt ook op andere vlakken een heel andere persoonlijkheid te zijn. Hij is een clown en een levensgenieter, die risico's neemt en spontaan op alles reageert. Wanneer Hans zijn nieuwe maat op sleeptouw neemt en hem voorstelt aan zijn mooie vriendin Stelle, gaat er voor Karl een nieuwe wereld open. Dat vage begrip 'geluk' zou nu eindelijk wel eens invulling kunnen krijgen. Wanneer Karls baas hem onthult dat de opdracht als provocatie bedoeld was, beseft Karl dat hij dat geluk zelf moet in handen nemen.



Regisseur Schipper weet zijn verhaal met veel stijl en een passend ritme te brengen. Kan ook niet anders, met vriend en co-producent Tom Tykwer als steun en toeverlaat. De inmiddels internationaal doorgebroken filmmaker (Lola Rennt, Perfume) zal hier en daar wel bijgedragen hebben aan de bijzondere sfeer van de film. De sterke soundtrack en verzorgde beeldvoering geven Ein Freund von mir een zekere aantrekkingskracht. De kijker wordt in eerste instantie ook niet teleurgesteld. De grilligheid van de plot en de ongewone manier waarop een klassiek thema als 'vriendschap tussen twee tegengestelde persoonlijkheden' wordt uitgewerkt, maken er een aangenaam filmpje van. De personages zijn niet al te stereotiep en de verschillen tussen hen worden niet uitgebuit omwille van het effect. Integendeel, de dialogen en situaties zijn vaak spitsvondig en grappig en de manier waarop langzamerhand een zekere tederheid in het verhaal sluipt, werkt wel. Toch blijft de essentie te vaag. Zelfs al zit er een zekere relativering in deze plot (Hans en Karl kennen elkaar amper twee dagen en dit gegeven wordt dan ook niet als een levenswending opgevoerd), uiteindelijk kom je als kijker niet echt te weten wat er nu zo bijzonder is aan de band tussen de twee mannen. Gelukkig schuwt de film grote boodschappen en wil hij duidelijk niet meer zijn dan een bescheiden, maar aanstekelijke beschouwing van de wijze waarop mensen elkaars lot kunnen beïnvloeden.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Karl wordt verliefd op Stelle, maar Hans lijkt dat niet erg te vinden. Wanneer Karl hem echter bekent wie hij eigenlijk is, is hij echter wel teleurgesteld. Karl probeert het weer goed te maken met Hans, die hem uiteindelijk helpt de knoop door te hakken en Stelle achterna te reizen naar Barcelona om haar zijn liefde te bekennen.