I Am Kalam

Genre: Kinderfilm | Duur: 1u25 | Release: 1 Januari 2010 | Land: Indië | Regie: Nila Madhab Panda | Cast: Harsh Mayar, Gulshan Grover

Toen Slumdog Millionaire in 2008 in de zalen kwam, veroverde de film in geen tijd de harten van miljoenen kijkers overal ter wereld. Sindsdien is het reikhalzend uitkijken naar elke nieuwe Indische prent in de hoop nogmaals meegevoerd te worden door de betovering van het land en zijn mensen. Tegelijk legde de film de lat erg hoog voor elke nakomeling die aan hetzelfde succes wil tippen. Onvermijdelijk wordt I Am Kalam zodoende tegen hetzelfde licht gehouden, niet in het minst omdat deze jongste film van regisseur Nila Madhab Panda gelijkaardige thema’s aansnijdt.

De jonge Chhotu wordt aan zijn oom Bhati toevertrouwd als hulpje in zijn eettent langs de weg. Hoewel hij een bescheiden afkomst kent, blijkt het een pienter jongetje met een onuitputtelijke leergierigheid. Bhati verzorgt ook de catering van een luxeresort vlakbij en stuurt zijn neef geregeld op pad om er de toeristen van thee en hapjes te voorzien. Een vleugel van het resort is ingericht als residentie voor de koninklijke familie van Rajasthan. Het is een gouden kooi voor de kleine prins Ravijay die zich stierlijk verveelt. Wanneer Ravijay en Chhotu elkaar ontmoeten ontstaat in geen tijd een mooie, kinderlijke vriendschap wars van elke maatschappelijke conventie.

De titel van de film verwijst naar voormalig president van India A.P.J. Abdul Kalam. Net als Chhotu groeide deze man helemaal onderaan de sociale ladder op maar schopte het door hard werken tot het hoogste schavotje. Voor Chhotu is hij een groot voorbeeld en de jongen neemt zelfs zijn naam over. Het eeuwige optimisme van het baasje is ronduit vertederend. Zijn wil om bij te leren en vooruit te komen staat in schril contrast met de volwassenen wereld rondom waar voldongen regels hem alle kansen ontnemen. Hoewel zijn vriendschap met de prins puur en eerlijk is, kan ook deze enkel onder een strikte geheimhouding ontluiken.

I Am Kalam laat een levendige fotografie los op de kijker die om de oren geslagen wordt met felle kleuren en een prachtige Indische architectuur. Helaas is het acteerwerk niet altijd even sterk en vormt een bij momenten slordige montage een storend element. Het maakt de film tot een knappe illustratie van de bredere Indische samenleving die evenwel het bruisende en overweldigende effect van Slumdog Millionaire mist. Toch verdient kindacteur Harsh Mayar een kus van de juf door met zijn guitige blik en hagelwitte tanden op prima wijze gestalte te geven aan Chhotu.