Mollycam

Genre: | Duur: 1u27 | Release: 1 Januari 2008 | Land: Zweden | Regie: Aage Rais-Nordentoft | Cast: Lea Ronne, Kristian Halken, Olaf Hojgaard

Het zestienjarig meisje Molly beschuldigt haar vriendje Sako ervan haar samen met een aantal vrienden te hebben verkracht. De bewijzen zijn echter minder dan mager en ook Molly is heel vaag over de feiten, zodat het erg moeilijk wordt de waarheid te achterhalen. Molly maakte er echter een gewoonte van haar leven op camera vast te leggen. De oudere politieagent Jens bijt zich vast in de zaak en stort zich op de tapes in de hoop cruciale informatie te ontdekken. Dankzij deze bevreemdende filmpjes raakt hij gaandeweg steeds meer door het vreemde meisje geïntrigeerd.



Hoewel het verhaal op het eerste gezicht niet bijster origineel lijkt, geeft de jonge Zweedse regisseur Aage Rais-Nordentoft er een bijzonder knappe draai aan. De ondervragingen, afgewisseld met de opgenomen stukken tape leveren geleidelijk aan meer informatie, en de karakters van de hoofdpersonen worden op deze manier op slimme wijze uitgediept.



Het acteerwerk is over de hele lijn van erg sterk niveau, wat ervoor zorgt dat alle personages levensecht overkomen. De jonge actrice Lea Ronne is een absolute ontdekking en maakt van Molly een ongrijpbaar meisje. De ervaren Kristian Halken geeft op een geslaagde manier gestalte aan de geobsedeerde flik, en Olaf Hojgaard weet van Sako een erg interessant en wispelturig personage te maken.



Ook visueel komt de film een aantal keren erg sterk voor de dag. Zo wordt bij de ?Mollyfilmpjes? vaak gebruik gemaakt van extréme close-ups, of worden bepaalde stukjes doorgespoeld vertoond. Ook zijn er de mooie shots waarbij de weerspiegeling van de kijkende agent te zien is terwijl hij een van de vele tapes bekijkt. Aangevuld met een ijzersterke soundtrack levert dit een speciale kijkervaring op.



Mollycam is een aparte, maar gedurfde film, waarin de zwaardere thema?s niet worden geschuwd. De film grijpt je meteen bij de kladden, en heeft geen choquerende beelden nodig om toch bij de keel te grijpen. Er worden vragen gesteld bij de toenemende invloed van porno op onze maatschappij, met focus op jonge meisjes die niet meer weten waar ze de grens moeten trekken bij het experimenteren met seks. Ondanks dat de film op zekere momenten een beetje naar het fragmentarische neigt, zijn bepaalde scènes zeer krachtig en zullen ze de kijker niet onberoerd laten. Misschien niet voor iedereen weggelegd, maar we willen deze film toch van harte aanbevelen.

Simon Smessaert Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien