Die Welle

Rainer is een experimentele leraar die zijn leerlingen tracht bij te brengen dat een dictatuur tot niets goeds leidt. Een statement dat voor een Duitser maar evident lijkt. In het begin weegt dit wat zwaar en hij krijgt ook zijn leerlingen niet mee. Eenmaal ze merken dat het kuddegevoel hun zwaktes verbergt, zijn ze overtuigd volgelingen.

Gansel levert met Die Welle een degelijke film af, gebaseerd op de bekende roman en het daarop volgende toneelstuk The Wave. Dit is dan weer gebaseerd op een experiment in de VS in de jaren 1950.

De film teert echter nogal op clichés. Het relaas doet, ondanks verwijzingen naar hedendaagse toestanden, ook wat gedateerd aan. Dat de film durft zeggen waar het op aankomt, is misschien net de grootste zwakte. Een implicietere aanpak had meer impact gehad. Wat Gansel probeert aan te tonen, is dat een volk dat gebukt gaat onder problemen al snel zijn heil kan zoeken in een demagoog. Uiteraard loopt de hele handel uit de hand en gaat deze of gene jongeman met vreemde ideeën in een té hoge versnelling.

Wat dan verdacht ruikt naar Das Experiment en veel beter had gewerkt in zijn originele context of als docu, probeert de boel nog te redden met een wat een flinke catharsis. Dankzij de goede acteerprestaties werkt dat wel, maar de boodschap ligt er te snel te dik op. Een beetje subversiviteit en symboliek had niet misstaan. Die Welle mikt op een jeugdig publiek en dus werd voor een rechtstreekse confrontatie met de kijker gekozen.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de