Creation

Genre: Drama | Duur: 1u48 | Release: 20 Januari 2010 | Land: Groot-Brittannië | Regie: Jon Amiel | Cast: Paul Bettany, Jennifer Connelly

Een film over Charles Darwin de titel Creation meegeven moet je toch op zijn minst als ironisch beschouwen ? godsdienstfanaten vinden dit vermoedelijk rasechte provocatie. Verwacht echter geen verduidelijking en verdediging van de ideeën van Darwin, want de film handelt in hoofdzaak over de innerlijke demonen die hij moest bevechten alvorens hij zich in staat voelde zijn revolutionair werk ?On the origin of species? te publiceren.



Darwin (Paul Bettany) wordt geportretteerd als iemand die zich ten volle bewust is van de verstrekkende gevolgen van zijn evolutietheorie voor het wereldbeeld van de 19e eeuwse mens en het verzet dat zijn boek zal oproepen. Daarenboven is zijn vrouw (Jennifer Connely) diepgelovig, en heeft een mentaal en fysiek aftakelende Darwin de dood van hun tienjarige dochtertje nooit kunnen verwerken.



Regisseur John Amiel kent u misschien nog van Entrapment, The Core, of ? in een verder verleden ? de miniserie The Singing Detective. Hij levert met Creation een degelijk kostuumdrama af dat redelijk traditioneel in beeld is gebracht, maar met mooie natuurbeelden (zie de begingeneriek) en enkele flashbacks cinematografisch ook af en toe wat avontuurlijker is.



Een nadeel is dat er proportioneel te veel aandacht gaat naar het dochtertje van Darwin, op het randje van het repetitieve af. Mede hierdoor is het onduidelijk wat deze film toe te voegen heeft aan het debat tussen creationisten en aanhangers van de evolutietheorie (of godsdienst versus wetenschap zo u wilt), buiten het feit dat Darwin ook maar een mens was. De film wil nogal expliciet sympathie opwekken voor de bioloog zonder al te veel duidelijkheid te verschaffen over zijn theorie en zal dus weinig of geen tegenstanders overhalen.



Pluspunt zijn dan weer de degelijke vertolkingen, de al aangehaalde beeldtaal, en de sterke momenten die de film ontegensprekelijk heeft - het einde is daarvoor illustratief. Een aangenaam wegkijkend kostuumdrama dus, dat echter net dat tikkeltje scherper kon.