Easy Virtue

Easy Virtue is de zoveelste vergeefse poging van de Australische regisseur Stephan Elliott om zijn grootste (en enige) succes te evenaren, het lollige Priscilla, Queen of the Desert. Hij tracht in deze komedie het uiterste te halen uit de cultuurclash tussen een energieke Amerikaanse en haar conservatieve en kille Britse schoonfamilie.

Jessica Biel is aardig op dreef als de bijzonder aantrekkelijke Larita die het landgoed van de Whittakers op zijn kop zet met haar modern gedachtegoed en voorliefde voor auto's. De steeds onwaarschijnlijker wordende plot bedient zich van tal van spitse replieken die hier en daar doen glimlachen, maar waagt zich verder aan weinig essentie. Evenmin aan te veel vermoeiende kolder, gelukkig.

Verrassend genoeg stevent al het gekibbel niet af op een voorspelbare ontdooiing van moederlief Veronica (een getypecaste maar niettemin fanatieke Scott Thomas) of een herstel van het familiaal geluk. Dat is immers buiten de verveelde vader Whittaker gerekend. Colin Firth is heerlijk onderkoeld in de rol van atypische pater familias.

Dat deze volkomen onschuldige prent zich geenszins van een obligaat happy end bedient en zelfs met een wat verrassend (maar aannemelijk!) slot komt aanzetten, is dan ook het enige opmerkelijke aan deze verder geheel ónopmerkelijke film.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de