The Twilight Saga: New Moon

In dit tweede deel van de Twilightserie verdwijnt Edward Cullen naar de achtergrond. Met verscheurd hart vindt Bella troost in de intussen flink gespierde armen van Jacob. Hij blijkt handig genoeg ook een weerwolf te zijn zodat hij haar meteen kan beschermen tegen de moordzuchtige Victoria. Niet mee? Tja, als u Twilight niet gezien heeft, noch de romans waarop deze filmserie gebaseerd is, gelezen hebt, krijgt u wellicht kop noch staart aan een film die dus duidelijk exclusief voor de fans bestemd is.

Die krijgen in deze tweede aflevering aanvankelijk vooral meer van hetzelfde: getormenteerde tieners en bloeddorstige vampiers, dit keer aangevuld met nietsontziende weerwolven. De plot ontwikkelt zich op aannemelijke wijze, zij het dat New Moon stukken minder verrassingen in petto heeft en de personages zichzelf beginnen te herhalen. Dat de enigmatische Edward minder schermtijd krijgt toebedeeld ten voordele van de posterboy Jacob, die om toch maar moeizaam geloofwaardige reden de hele film door halfnaakt rondloopt, geeft de prent een andere romantische spanning, maar in wezen verandert er weinig.

Meer van hetzelfde: getormenteerde tieners en bloeddorstige vampiers, aangevuld met nietsontziende weerwolven

Nochtans weet Bella wat ze wil en dat brengt haar zelfs naar Italië waar de film dan toch een kleine wending neemt. Regisseur Catherine Hardwicke is er niet meer bij, maar Chris Weitz (The Golden Compass, About a Boy) houdt de boel aardig onder controle. Toch voel je reeds de mechanismen die schuilgaan achter een filmfranchise: in wezen doet het er helemaal niet toe wie de megafoon vasthoudt. Voorlopig kon deze holler wordende dramatiek ons nog wat boeien, maar nog minstens drie te lange films uitzitten om de afloop te kennen, lijkt ons eerder een opgave dan een plezier.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de