The Crazies

Genre: horror | Duur: 1u41 | Release: 9 Juni 2010 | Land: VS | Regie: Breck Eisner | Cast: Timothy Olyphant, Radha Mitchell, Joe Anderson, Danielle Panabaker

 

Er gebeuren vreemde dingen in Ogden Marsh, een klein dorpje in Iowa. Sommige inwoners gedragen zich plots apathisch, hebben een akelige blik in de ogen en krijgen daarenboven killerneigingen. Wanneer een trouwe burger zijn vrouw en kind gruwelijk vermoordt, gaat sheriff Dutton op onderzoek uit. Samen met zijn deputy Russell en vrouw Judy ontdekt hij dat een virus zich via het drinkwater verspreidt en van gewone mensen meedogenloze moordmachines maakt. Zijn onderzoek wordt echter abrupt afgebroken wanneer het Amerikaanse leger zich gaat moeien. Die lijkt echter niet meteen de beste intenties te hebben en zo krijgen de helden er een vijand bij. Niet enkel de besmette mensen zitten hen op de hielen, ook het leger wil hen uitroeien.



Veel nieuws voegt The Crazies, een remake van de gelijknamige film uit 1973, niet toe aan het genre. Het verhaal van het agressieve virus, het hardhandige leger en de rennende helden zagen we eerder ? en beter ? in 28 Days Later en diens vervolg 28 Weeks Later. The Crazies is een afgevlakte, brave versie van die Britse topfilms. Geen held-tegen-wil-en-dank, maar een sheriff vol goede bedoelingen, geen ondernemende vrouw, maar een onderdanige echtgenote en amper brute, onverwachte wendingen.



Het gebruik van clichés vergeven we regisseur Breck Eisner gemakkelijk ? wij kunnen ten zeerste genieten van genrefilms ?, mocht de filmmaker de gouden regel niet vergeten zijn: clichés are best served fresh. Genreregels en originaliteit sluiten elkaar immers niet uit. Vooral de belegen, doodserieuze personages maken van de typische, potentieel geestige scènes (de lege supermarkt, het verlaten wegrestaurant, het ouderlijke huis) een onamusante boel.



The Crazies heeft echter spannende momenten en is efficiënt in beeld gebracht ? de carwash-scène is best creepy ?, maar is in hetzelfde bedje ziek als pakweg 30 Days of Night. Originaliteit en ontroering waren in deze semi-amusante maar al te routineuze Amerikaanse horrorfilm nergens te bespeuren.

Bert Lesaffer Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De sheriff en zijn vrouw overleven de boel, nadat het ganse dorpje is gebombardeerd.