Yo también

In het naar eigen zeggen taboedoorbrekende Yo también volgen we Daniel. Hij heeft het syndroom van Down en is net afgestudeerd aan de universiteit. Hij krijgt een job op een ministerie en mag meehelpen om andersvaliden te plaatsen. Daar leert hij Laura kennen, een blonde, extraverte collega.

Deze liefdeshistorie pas comme les autres biedt behalve het thema echter weinig spannends. Je krijgt alle (neven)plots die je zou kunnen verwachten en je wordt met alle clichés geconfronteerd. Verwacht je trouwens ook maar aan een stevige portie medelijden.

De scenaristen trekken bewust de kaart van het morele debat, maar vergeten daarbij dat een film meer is dan enkel een pakkend verhaal. De film kreeg geen visueel aparte stijl mee die het onderwerp verdient en misschien zelfs vereist.

Misschien zijn we als Belgen lichtjes bevooroordeeld door de nationale klassieker Le huitième jour, maar dan nog kan Yo también weinig zoden aan de dijk brengen. Een jammerlijk gemiste kans.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de