It’s Such a Beautiful Day

Genre: drama | Duur: 1u02 | Release: 1 Januari 2012 | Land: VS | Regie: Don Herzfeldt | Cast: Don Herzfeldt

In 2012 maakte de Amerikaanse animator Don Herzfeldt van zijn trilogie kortfilms Everything Will Be OKI Am So Proud of You en It's Such a Beautiful Day een film van om en bij een uur. Ondanks de optimistische titels is It’s Such a Beautiful Day allesbehalve Disney – een mens zou nog vergeten hoeveel soorten animatie er bestaan en hoeveel genres het kent. It’s Such a Beautiful Day is een existentiële exploratie, een experimentele geschiedschrijving. En bovenal een bijzonder verrassende, ontroerende, grappige en donkere film.

 

It’s kind of a really nice day. He decides to walk around the block. On the side of the road, he sees a woman’s tennis shoe filled with leaves and it fills him with inexplicable sadness. He walks down his sidestreet and sees striking colours in the faces of the people around him.

Centraal staat Bill. Bill fungeert als een Elckerlyc – de man die iedereen kan zijn. In zijn fysionomie is dat alvast duidelijk – hij is het simpelste stokmannetje met een hoed dat uit een potlood kan kruipen. Via een volgspot op het scherm volgen we Bill doorheen zijn leven en zijn geschiedenis. Op een fragmentarische manier leren we dat Bill aan het sterven is. Zoals elk van ons.

And as the sun continuyes to set, he finally comes to realize the dumb irony in how he has been waiting for this moment his entire life, This stupid, awkward moment of death that had invaded and distracted so many days with stress and waisted time.

Het verhaal wordt niet chronologisch verteld, maar verschillende scènes met details over het alledaagse leven wisselen af met grote momenten over identiteit, dood, afscheid en liefde. Enerzijds bijna anekdotische momenten die op een droge manier aangebracht worden, anderzijds explosieve scènes waarin Bill de confrontatie aangaat met zijn sterfelijkheid. Het geheel wordt aan elkaar gepraat door de fantastische voice-over in Herzfeldts eigen aandoenlijke timbre. Het zijn de enige gesproken woorden.

The checkout girl said, "How are you doing today?" Bill said, "Fine, thanks, how are you?" She didn't answer. Bill felt used.

Om zijn verhaal en de vertelvorm kracht bij te zetten, exploiteert Herzfeldt  beeld en klank in even schrille contrasten. Hij wisselt zwart-wit en kleur af, gebruikt diverse animatiestijlen en creëert beelden die hij niet enkel na, maar ook naast en op elkaar legt. Het vormt een collage die nooit zijn symfonische coherentie verliest. Ook geluidseffecten en muziek zijn opvallende middelen. Zo overstemmen bijvoorbeeld geluidseffecten de voice-over om wanhoop aan te duiden. En vaak wordt het dan weer stil.

Met zijn verhaal wil Herzfeldt een vorm van waarheid zoeken achter Elckerlyc. Waar komt hij vandaan, waar gaat hij heen? Wat doet hij, waar is hij bang voor, waar verlangt hij naar? Wat een stuk van de wereld in Terrence Malicks The Tree of Life leek te zien, zagen wij in It’s Such a Beautiful Day. Laten we het dus even opnemen voor de underdogs, de clandestiene filosofen en de verloren zielen, de onvriendelijke kassierster en de mensen die bang zijn en verdrietig, alle stervelingen en alle Bills in deze wereld.

He will learn more about life than any being in the history but death will forever be a stranger to him. People will come and go until names loose all meaning, until people loose all meaning and vanish entirely from the world. And still, Bill will live on. 

It's Such a Beautiful Day speelt op 26 september 2013 eenmalig in KASKcinema in Gent.

Bert Lesaffer Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien