The Railway Man

Genre: Drama | Duur: 1u56 | Release: 6 November 2014 | Land: Australië, Groot-Brittannië | Regie: Jonathan Teplitzky | Cast: Stellan Skarsgård, Tanroh Ishida, Hiroyuki Sanada, Jeremy Irvine, Nicole Kidman, Colin Firth

The Railway Man is geïnspireerd het waargebeurde verhaal van de Britse officier Eric Lomax die tijdens de Tweede Wereldoorlog in handen kwam van de Japanners en als krijgsgevangene moest helpen met de bouw van de Dodenspoorlijn tussen Birma en Siam. Hier doorstond hij mensonterende toestanden en martelingen tot hij bevrijd werd. Na de oorlog had hij net als vele soldaten last van post-traumatische stress. Toen hij vernam dat Takashi Nagase, een van zijn beulen, nog leefde en werkte als museumgids in het oude kamp, kreeg hij een unieke kans om zijn verleden te verwerken.

De aanzet voor deze ontmoeting was zijn vrouw Patti. De twee leerden elkaar kennen op een trein, werden halsoverkop verliefd en stapten al snel in het huwelijksbootje. Maar hun huwelijk had te lijden onder Eric’s angststoornissen en zijn onbereidwilligheid om te praten over het verleden. Daarom ging zij op zoek naar antwoorden om zowel Eric als haar huwelijk te redden. Om deze gebeurtenissen te onthullen, verweeft regisseur Jonathan Teplitzky mooi de scènes tijdens de oorlog met die van het huwelijk en de ontmoeting  in de jaren jachtig.

The Railway Man is een onderhoudende film geworden die nergens uitblinkt en grotendeels recht wordt gehouden door de prima acteerprestaties van Colin Firth, Jeremy Irvine, Nicole Kidman en Hiroyuki Sanada. Zij geven de pijn, angsten en frustraties van de personages op mooi wijze weer.  De subtiliteiten die ze hierbij aan de dag leggen gaan helaas grotendeels verloren in de sentimentele muziek en de mooifilmerij van Teplitzky. Hoewel de film een belangrijk verhaal brengt, doet het dit op een manier die weinig weet te verrassen en zeer klassiek aanvoelt. Je zou met andere woorden even goed The Bridge over the River Kwai nog eens kunnen opzetten.

Een ander probleem is dat de film te veel probeert te vertellen in een tijdsspanne van minder dan twee uur. Hierdoor voelt elk deel van het verhaal, zijnde het liefdesverhaal met de huwelijksproblemen, het deel in het gevangenenkamp tijdens de oorlog en de terugkeer van Eric naar het kamp om zich te wreken op de Japanse officier, onderontwikkeld aan en krijgen ze onvoldoende tijd om zichzelf uit te spelen. Dit is zeer spijtig, want vooral de confrontatie tussen Eric en Nagase had nog véél boeiender kijkvoer kunnen opleveren.