The Two Faces of January

Voor Hossein Amini is deze Patricia Highsmithverfilming zijn regiedebuut. De man heeft zich al bewezen als scenarist met onder meer The Four Feathers en Drive maar het is merkwaardig genoeg precies in het creëren van een meeslepende plot dat deze thriller faalt.

Het rijke Amerikaanse echtpaar McFarlane raakt op vakantie in Griekenlang in de penarie en legt zijn lot in handen van een jonge gids. De relatie van het koppel wordt daarbij op de proef gesteld. Uiteindelijk zullen de op de spits gedreven emoties catastrofale gevolgen hebben. Vertrouwde ingrediënten als jaloezie, hebzucht en wantrouwen bepalen de psychologische ondertoon van dit avontuur, maar de menselijke gedragingen komen mechanisch over en het geheel blijft vlak.

De protagonisten komen dus, zeker in tegenstelling tot de bekendste Highsmithverfilming The Talented Mr. Ripley, niet echt tot leven. Dit ondanks een telegenieke cast. Kirsten Dunst schudt haar meisjesimago van zich af met een erg mevrouwachtige rol - de jaren zijn haar trouwens stilaan aan te zien - maar haar personage is slechts een object dat de relatie tussen haar man en de gids bepaalt. De doorgaans veeleisende Mortensen lijkt zich vreemd genoeg neer te leggen bij een al te eenvoudige uitwerking van het script.

Te eenvoudig uitgewerkte psychologische thriller met vlakke personages.

Amini weet de onderhuidse spanningen vakkundig haaks te laten staan op de pittoreske landschappen en in zomerse kleuren gevatte vakantiesfeer. De intensiteit die hij daarmee nu en dan weet op te roepen, zwakt snel af door het gebrek aan geloofwaardige dreiging en een te rechtlijnige plot zonder verrassingen.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de