While We're Young

Genre: Drama | Duur: 1u37 | 2014 | Release: 22 Juli 2015 | Land: VS | Regie: Noah Baumbach | Cast: Naomi Watts, Ben Stiller, Adam Driver, Amanda Seyfried, Brady Corbet

Terwijl de meeste van de indiecineasten die halfweg de jaren '90 doorbraken, intussen hun ding doen voor een veel groter publiek, blijft Noah Baumbach opmerkelijk onder de radar. Met zijn nauwkeurige gevatte kijk op relaties en generaties - bekijk zeker The Squid and The WhaleMargot at the WeddingGreenberg en Frances Ha - krijgt hij meer applaus van critici dan van publiek . Ook While We're Young wist niet aan te slaan bij de Amerikaanse kijker, terwijl het nochtans een treffende satire en een beminnelijke kijk op de hoogtes en laagtes binnen een huwelijk is.

 

Josh en Cornelia zijn New Yorkse veertigers die oud aan het worden zijn zonder daar echt bij stil te staan. De ontmoeting met een koppel twintigers injecteert een fiks shot energie in hun routineuze bestaan. Plots staan ze open voor nieuwe dingen, reflecteren ze over hun gewoontes en krijgen ze frisse perspectieven voorgeschoteld. Josh geniet van zijn mentorrol maar laaft zich ook aan de jeugdigheid van het duo. Wanneer de ego's en ambities van de opportunistische hipsters geleidelijk aan haaks komen te staan op de principes en scrupules van Josh, blijkt de kloof misschien niet zo overbrugbaar als gedacht en moet Josh aanvaarden dat hij met zijn artritis, verziendheid, onafgewerkte projecten en saaie vrienden gewoon echt niet meer mee is en niemand zit te wachten op de onderweg verzamelde wijsheid.

Baumbach wordt omwille van zijn levensbeschouwelijke bedenkingen en gevatte quotes wel eens vergeleken met Woody Allen, maar tegelijk is hij een stuk scherper en maakt hij veel meer doorleefde films, die ook op emotioneel vlak werken. In While We're Young maakt hij een aantal kwieke observaties, waaruit een slimme satire groeit, maar schetst hij tegelijk teder het leven van een kinderloos koppel dat zich buitengesloten dreigt te gaan voelen onder hun generatiegenoten. Hoe moet dat eigenlijk, volwassen worden? 

In While We're Young maakt Baumbach een aantal kwieke observaties, waaruit een slimme satire groeit, maar schetst hij tegelijk teder het leven van een kinderloos koppel dat zich buitengesloten dreigt te gaan voelen onder hun generatiegenoten.

Ben Stiller weet Josh' angst om achterhaald en onwetend te zijn, goed te vatten, maar eigenlijk hebben we hem al zo vaak als de pineut gezien - ernstig of komisch bedoeld - dat je stiekem eigenlijk zit te bedenken voor welke acteur deze rol misschien echt een uitdaging was geweest. Hij lokt bovendien ook een verkeerd publiek naar deze film - dat krijg je als je zoveel debiele komedies maakt, Ben. Gelukkig zit het met de rest van de cast wel snor: Naomi Watts is als gewoonlijk grandioos - we nemen haar zo vaak voor vanzelfsprekend aan zonder nog te beseffen dat ze echt een prima actrice is - , Adam Driver (uit Girls) weet zijn personage met allerlei details prachtig gelaagd te maken en Amanda Seyfried is als volwassene zoveel beter dan als kindvrouwtje in ondingen als Mamma Mia! en Red Riding Hood

Met zijn uitgekiende gevoel voor muziek versterkt Baumbach de emotionele beleving van deze dramatische komedie nog, zonder de beleving te polijsten. While We're Young is immers wat wrang en bitterzoet, zoals we van Baumbach gewoon zijn. Je zou de man willen aansporen meer te evolueren met zijn werk en zijn psycho-analytische humor ten dienste te stellen van een echt grote film, maar als hij zo vakkundig uit hetzelfde cinemavaatje blijft tappen, moeten we toegeven dat we evengoed enthousiast uitkijken naar zijn volgende - die trouwens al klaar is. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Josh legt de manipulaties van Jamie bloot maar niemand blijkt daar erg van onder de indruk. Uiteindelijk heeft hij zijn eigen potentieel niet waargemaakt, blijkt de pijnlijke conclusie. Een jaar later trekt hij met Cornelia naar Haïti voor de adoptie van een baby. Op de luchthaven staren ze naar een baby die zich met een smartphone amuseert. Opgroeien blijft imiteren, er staan telkens nieuwe generaties klaar, maar uiteindelijk eindigen zullen we allemaal als onwetend en achterhaald eindigen.