Star Wars Episode VII: The Force Awakens

De fans hebben er lang op moeten wachten, maar eindelijk krijgt de Star Wars-saga een vervolg die de naam waardig is. Velen zagen rond de eeuwwisseling hun kinderharten vertrappeld door George Lucas’ prequel trilogie, met een overdaad aan computereffecten, tenenkrommend acteerwerk en kinderachtige humor. Maar wie had ooit durven dromen dat Disney en J.J. Abrams, die ook Star Trek nieuw leven in blies, voor zo’n grandioze terugkeer naar dit geliefde universum zouden zorgen?

The Force Awakens is een ontroerend weerzien met oude bekenden en een aangename kennismaking met nieuwe gezichten. De film speelt zich immers af zo'n dertig jaar na de originele trilogie. De vernietiging van het Keizerrijk gaf de geboorte aan de First Order, onder leiding van de mysterieuze Snoke en diens pupil Kylo Ren. Aan de kant van de rebellen maken we al snel kennis met gevechtspiloot Poe Dameron, ex-Stormtroeper Finn en de plunderaarster Rey. Hun lot wordt verbonden door de robot BB-8 die de locatie van de verdwenen Luke Skywalker in zich draagt. Een kaart die zowel de First Order als de Rebellen, onder leiding van Leia Organa, in hun bezit willen.

Het duurt dus niet lang alvorens de kijker ondergedompeld wordt in een nostalgisch sfeertje en we weer op pad gaan met Han Solo, Chewbacca, C3PO, Leia enz. Abrams’ liefde voor de originele trilogie druipt van het scherm af zonder de hommages er vingerdik op te leggen. Dit is duidelijk een film van een fan en voor de fans. Abrams visuele flair - zonder een overdaad aan lens flares deze keer - en de ambachtelijke effecten zijn bovendien een verademing tegenover het computergeweld en het greenscreen acteerwerk van de prequels.

Opvallend is trouwens dat het verhaal veel gelijkenissen toont met de allereerste Star Wars. Voortbouwen op een succesformule kan geen kwaad, maar het beperkt wel de creatieve vrijheid in het verhaal. De plotontwikkeling voelt ondanks enkele gaten en vreemde sprongen in de tijd, te vertrouwd aan en mist wat stoutmoedigheid. Al is er een moment waar de makers een zwaar risico genomen hebben en dat vele fans met tranen in de ogen zal achterlaten.

Verder heeft deze episode alles wat je van een Star Warsfilm verwacht: epische luchtgevechten, intense duels, Shakespeariaanse drama, luchtige humor en memorabele personages. Vooral het sympathieke trio Poe, Finn en Rey tonen heel wat potentieel als de nieuwe Luke, Han en Leia, al zal voor velen het robotje BB-8 de showsteler zijn. Kylo Ren wist minder te overtuigen als de boosdoener en getormenteerde ziel van dienst, maar het moet moeilijk zijn om in de voetsporen te treden van een legendarisch personage als Darth Vader. Adam Driver zorgt gelukkige voor enige gelaagdheid.

Abrams’ liefde voor de originele trilogie druipt van het scherm af zonder de hommages er vingerdik op te leggen.

We missen dan ook wat karakteruitdieping. Dit geldt ook voor de andere personages, maar omdat zij voorlopig minder voorgeschiedenis dragen, stoort dat niet echt. We zeggen voorlopig, omdat de film nog heel wat vragen onbeantwoord laat. In die mate zelfs dat deze episode aanvoelt als een kennismaking en een aanloop naar de volgende films. We zijn dan ook razend benieuwd naar wat Rian Johnson, de regisseur van Looper, zal doen met het verhaal. Dat het maar snel mei 2017 is!

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de