Arrival

Genre: Science-Fiction | Duur: 1u56 | 2016 | Release: 7 December 2016 | Land: VS | Regie: Denis Villeneuve | Cast: Amy Adams, Jeremy Renner, Forest Whitaker, Michael Stuhlbarg

Eigenlijk weet Dennis Villeneuve in zijn Hollywoodcarrière steeds net niét de film te maken die je verwacht. Zowel Prisoners, Enemy als Sicario wisten aangenaam te verrassen en probeerden de grenzen van hun genre inventief af te tasten. Met Arrival lapt de Canadese cineast het nog een keer. Veel meer dan een science-fictionprent is dit een fascinerende exploratie van communicatie over de grenzen van tijd en ruimte heen.

Wanneer twaalf mysterieuze zwevende objecten boven het aardoppervlak blijven hangen, schakelt het leger de linguïste Louise Banks in om de taal te ontcijferen waarmee de buitenaardsen contact trachten te leggen. Hoewel deze opzet uiteraard doet denken aan het heerlijke Contact en de klassieker Close Encounters of the Third Kind, en de prent ook op meeslepende wijze de vorderingen van de onderzoekers in beeld brengt, pakt Arrival bescheiden uit met spektakel en sensatie. Villeneuve gaat duidelijk niet voor de grootsheid van het lichtjes verwante Interstellar.

Dat maakt Arrival aanvankelijk misschien wat afstandelijk en laat je wat tevergeefs zoeken naar de kenmerkende opwinding van het genre. Geleidelijk aan stel je echter vast dat Villeneuve precies de toon vat die dit relaas effectief maakt en deze intelligente bespiegeling zijn tentakels letterlijk uitspreidt naar filosofische en existentiële kwesties zonder dat dat daarom tot technisch indrukwekkend entertainment moet leiden. Nochtans worden we ook visueel verwend. 

Waarmee we dus absoluut niet willen gezegd hebben dat Arrival niet boeit. Eens aan boord van het ruimtetuig, besluipt je een genietbare mengeling van onbehagen en nieuwsgierigheid, maar via het hoofdpersonage wordt ook de emotionele beleving gestuurd. Louise heeft een tragische kant die op knappe wijze verweven raakt met haar taak. De manier waarop wij als mensen tijd en realiteit beleven zou immers gelinkt kunnen worden aan onze taalontwikkeling.

Arrival zoekt heel gemeend de geloofwaardigheid op, met acceptabele theorieën en plausibele reacties op de verschijningen, en koppelt daar zelfs nog een triestige beschouwing aan vast over de angstige en machtslustige mensheid. Met de geweldige twist knalt Villeneuve zijn prent tenslotte helemaal binnen.

Amy Adams is vrijwel altijd grandioos en weet ook hier uiterst vakkundig in de rol van een personage te kruipen dat complexer is dan we vermoeden. Dat je haar eerst misschien wat jong vindt voor haar rol, blijkt na verloop van tijd misschien zelfs de bedoeling.

Finaal is Arrival niet de Interstellar of Gravity van 2016. Je kunt hem zelfs met moeite onder dezelfde noemer klasseren. Maar wat intelligent vertier betreft, waarin flarden wetenschap, poëzie, filosofie en tragiek elkaar bestuiven tot een meeslepend geheel, laat deze sterke prent veel films moeiteloos acher zich.