Little Men

Coming-of-age is een ietwat uitgehold begrip geworden. Hoewel er ieder jaar wel enkele geslaagde films verschijnen die de pijn en gesukkel van het opgroeien weten te vatten, is het een genre op zich geworden met zijn eigen wetten en voorschriften. Little Men brengt een instinctiever relaas, waarin de vriendschap tussen twee 14-jarigen heel puur uitgebeeld wordt.

De werelden van de artistieke, gevoelige Jake en de expressieve Tony komen samen wanneer ze buren worden. Hun groeiende vriendschap komt in contrast te staan met de toenemende kilte en zakelijkheid tussen hun ouders, het gevolg van een conflict over huur.

Ira Sachs – van het treffende Love is Strange – verkent de relatie tussen de twee vrienden met de nadruk op hun onschuld en openheid. Dat doet hij met een aangename subtiliteit en zonder veel filmische ingrepen. Little Men steunt stevig op die twee fijne protagonisten. De jonge acteurs spelen hun respectievelijke rollen magnifiek. Vooral de intense Michael Barbieri werpt zich op als een belofte.

Integere, elegante cinema die de essentie van jonge vriendschap vat.

De literair aandoende aanpak van het verhaal krijgt vorm in heerlijk elegante, speelse beelden die ondersteund worden door een frisse score. Sachs roept een geloofwaardig soort werkelijkheid op en weet zowel in atmosfeer als emoties een aanraakbaarheid op te roepen die ook zijn vorige film zo integer maakte. Cinema over mensen, actueel maar ook universeel.

Dit is bijzonder bescheiden cinema, wars van Hollywoodregels en gedoemd onder de radar te blijven. Wie er toch voor gaat zitten, krijgt een mooi en realistisch beeld te zien die perfect de essentie van jonge vriendschap vat: tijdelijk maar invloedrijk, spiegelend maar ook vormend. De waarheid over de complexe, moderne volwassenwereld raast er omheen, meedogenloos naderend.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de