The Great Wall

Hollywood flirt al enige tijd met China, maar vaak bleven de verleidingspogingen beperkt tot de aanwezigheid van een Chinese acteur of actrice die enkele minuten schermtijd krijgt. Met The Great Wall gaan ze een stapje verder. Na Dragon Blade krijgen we opnieuw een historisch getinte film die zich afspeelt in het oude China waarbij een voornamelijk Chinese cast wordt bijgestaan door enkele bekende Hollywoodsterren en met een Chinese regisseur achter het roer.

The Great Wall neemt wel een loopje met de geschiedenis en voegt er een flinke scheut fantasie aan toe. Zo leert de film ons dat de Grote Muur niet zozeer werd gebouwd uit bescherming tegen nomadische ruitervolkeren, dan wel tegen demonische monsters genaamd Tao Tei. Net voor zij de aanval inzetten, komen er twee Europese huurlingen aan, op zoek naar buskruit. Hoewel ze initieel gevangenen zijn, zullen hun gevechtskunsten al snel van pas komen.

Dat een van deze rollen weggelegd is voor Matt Damon, is vooral om het grote publiek naar de zalen te lokken, ook al lijkt hij niet helemaal thuis te horen in dit filmuniversum. Voor de meer cinefiele kijker, is het vooral de regisseur die met de aandacht gaat lopen. Hollywood wist immers Zhang Yimou te strikken, geliefd om zowel zijn meer kunstzinnige films als zijn actiespektakels als Hero en The House of Flying Daggers. Yimou’s visuele flair laat zich opmerken in een aantal scènes. Zij het in de impressionante actietaferelen of in de exuberante kostuums en decors van de muur en het keizerlijke paleis. Zo is vooral de eerste belegering van de Tao Tei fenomenaal om te zien. Maar verder weet de man onvoldoende zijn stempel te drukken op deze megaproductie en zou dit even goed door iemand anders gefilmd kunnen zijn.

Een Chinese epische avonturenfilm volgens een Westerse bereidingswijze

De computereffecten, die nochtans ook van het befaamde Weta Workshop zijn, lieten hier en daar ook wat te wensen over. Al hebben we al veel erger gezien in typische Chinese epische avonturenfilms. Over de rest van het productiedesign valt er weinig te klagen, net als de heerlijke, bij momenten bombastische orkestrale muziek van Ramin Djawadi (Game of Thrones, Pacific Rim). Het verhaal, geschreven door Max Brooks (World War Z) en Edward Zwick (The Last Samurai) en met wat script fixing door Tony Gilroy, net als bij Rogue One, is helaas de grootste zwakte van de film. De film lijkt een hele mythologie op te bouwen, maar laat deze al snel vallen voor indrukwekkende actietaferelen. Ook de karakteruitwerking blijft zeer beperkt, waardoor je eigenlijk weinig geeft om de personages en hun lot. Al bij al is The Great Wall vooral luchtig vertier geworden, maar helaas ook niet meer dan dat.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de