Patriots Day

Genre: Drama | Duur: 2u13 | 2016 | Release: 15 Maart 2017 | Land: VS | Regie: Peter Berg | Cast: Mark Wahlberg, Kevin Bacon, John Goodman, Themo Melikidze, Alex Wolff, J.K. Simmons, Michelle Monaghan, Rachel Brosnahan, Melissa Benoist

Hoewel de bomaanslag tijdens de marathon van Boston in 2013 een eerder beperkte spektakelwaarde bleek te hebben, zag men toch filmisch potentieel in het drama. Patriots Day weet een meeslepende reconstructie van de feiten te zijn, maar zet ook volop in op emotionele manipulatie.

Hoewel regisseur Peter Berg een zeer wisselvallig parcours volgt, heeft hij met The Kingdom en Lone Survivor al twee strakke oorlogsfilms gemaakt. Hij zet ook deze dramatisering van een aanslag en de daaropvolgende klopjacht op de daders even trefzeker in beeld. We gaan in Patriots Day mee de straten van Boston op en belanden nu en dan midden in de actie. Een heel aanwezige, maar passende score begeleidt ons vrijwel de hele film door.

Nochtans is Patriots Day geen volbloed actiespektakel, maar in de eerste plaats een behoorlijk intens drama, waarin ook het verhaal van de slachtoffers een plaats krijgt. Verfrissend daarbij is dat hoofdrolspeler Mark Wahlberg dan ook niet de voorspelbare machoflik hoeft uit te hangen, maar gewoon een driftkikker van vlees en bloed speelt. Ook de andere rollen worden enigszins ingehouden vertolkt, alsof iedereen plechtig de plot wil dienen en zich bewust is van het sacrale karakter van de feiten.

Patriots Day hanteert daarbij dan ook een schaamteloos aangedikte maar effectieve emotionele sturing. De gebeurtenissen lijken immers erg waarheidsgetrouw en raken ons alleen al in hun feitelijkheid. In de epiloog voeren de makers dan nog eens echte getuigen op van de aanslag, en gaat de film voluit voor zakdoekmomenten. De essentie is dan ook mooi: de inwoners van Boston hebben met liefde en solidariteit verzet getoond tegen terrorisme. Peter Berg wil dan ook niet in het minst zijn film als – bombastische - ode aan de politie van Boston laten gelden.

Hoe respectvol ook zo’n verfilming, er is echter toch sprake van een zekere exploitatie. Diezelfde epiloog toont immers ook aan dat er een smakelijke documentaire in zat, die geen dramatisering nodig heeft. We kunnen ons ook niet inbeelden dat iemand het zou wagen een fictiefilm te maken over de aanslagen in Brussel van 2016, toch?

Niettemin is Patriots Day roerende en welgemeende cinema waarvan de intensiteit nog even blijft nawerken als je niet te veel stilstaat bij het weinig complexe karakter ervan.