Alien: Covenant

Als het van Ridley Scott afhangt, gaan we Alienfilms voorgeschoteld krijgen tot de goede man erbij neervalt. Sinds hij in 2012 de serie nieuw leven heeft ingeblazen met Prometheus, ziet hij het hele Alien-universum steeds groter en groter. Intussen is opvolger Alien: Covenant klaar en zelfs Alien: Awakening, zit al in de pijplijn.

In Alien: Covenant volgen we de crew van de USCSS Covenant, een kolonisatieschip op weg naar de planeet Origae-6. Onderweg pikken ze een vreemd signaal op en ze besluiten op onderzoek te gaan. Op een verlaten planeet vinden ze het ruimteschip waarmee Elizabeth Shaw en de androïde David - die we kennen uit de voorgaande film - naar de planeet van de Engineers reisden.

Bij Prometheus werd nog wat geheimzinnig werd gedaan over de link met Alien. In dit geval is die al veel frappanter, zoals de titel doet vermoeden. Al snel wordt de crew belaagd door Neomorphs, de nieuwe monstervariant in deze film en Facehuggers en Xenomorphs, de gevaarlijke beestjes uit de Alien filmreeks. Alien: Covenant lijkt dan ook het beste uit beide films te willen mengen: de filosofische zoektocht naar de reden van het bestaan uit Prometheus en de “creature horror” uit Alien.

De film lijkt hier grotendeels in te slagen, maar laat onderweg toch enkele steken vallen. Eerst en vooral wordt de hele plotlijn met de Engineers, waar Prometheus grotendeels om draaide, in enkele minuten volledig van de kaart geveegd. Alsof de makers zichzelf vast gegraven hadden in een hoekje en dan maar de resetknop indrukten. Mogelijk krijgen we in de toekomst meer te horen van de Engineers, maar op de belangrijkste vragen uit Prometheus krijgen we ook hier geen antwoord.

Alien: Covenant lijkt het beste uit beide films te willen mengen: de filosofische zoektocht naar de reden van het bestaan uit Prometheus en de “creature horror” uit Alien.

Verder bestaat de cast uit opvallend weinig memorabele personages. Katherine Waterston brengt het er redelijk vanaf als de nieuwe Ripley en verrassing van de dag is waarschijnlijk Danny McBride, die voor één keer niet het meest onuitstaanbare personage speelt. De rest van de crew? Een bonte verzameling nietszeggende personages die de ene domme beslissing na de andere nemen. Hoogtepunt van de film blijft, niet verwonderlijk, Michael Fassbender als de androïden David en Walter.

Het script is dan wel verre van het sterkste punt van de film, toch weet Ridley Scott weer sfeervolle en spectaculaire science-fictionbeelden op het scherm te toveren. Van de prachtige landschappen en decors tot de hele duistere mythologie rond de Xenomorphs. Het werk van H.R. Giger blijft toch een heerlijke bron van inspiratie en alleen al daarvoor is Alien: Covenant een goed excuus om naar de bioscoop te trekken.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de