Ready Player One

Genre: Actie, science-fiction | Duur: 2u20 | 2018 | Release: 1 Januari 2018 | Land: VS | Regie: Steven Spielberg | Cast: Tye Sheridan, Mark Rylance, Ben Mendelsohn, Simon Pegg, Olivia Cooke, Lena Waithe, Ralph Ineson

Terwijl we nog nagenieten van Spielberg’s meeslepende dossierdrama The Post, komt de cineast alweer met een nieuwe film aanzetten, zij het dit keer voor een heel andere doelgroep. Ready Player One is een virtuoos in beeld gezet modern jongensavontuur dat als ode aan videogames mag gelden en tegelijk met het gekende Spielberggevoel voor meligheid inzoomt op de vriendschap tussen een aantal dromerige outsiders die op zoek zijn naar een schat. The Goonies 2.0 eigenlijk.

In 2045 brengt de mensheid het grootste deel van zijn tijd door in een virtuele wereld, de Oasis. De 18-jarige Wade Watts is gefascineerd door dit spel dat hoogstnoodzakelijk escapisme biedt voor de dystopische werkelijkheid. Al jaren tracht Wade enkele raadsels in het spel op te lossen om uiteindelijk misschien het fortuin van de stichter van Oasis te erven. Stilaan vindt hij in zijn tegenstanders medestanders maar een duivelse CEO zet alle middelen in om de begeerde easter eggs op te sporen.

Ready Player One schiet uit de startblokken op de tonen van een aantal rockklassiekers uit de eighties. Hoe futuristisch het gegeven ook, dit actiespektakel wordt ondergedompeld in een nostalgisch sausje. Niet alleen de soundtrack is daarbij bepalend, de plot verwijst overdadig naar de popcultuur van toen en videogames in het bijzonder, wat vooral de geeks in het publiek zal bevallen. Filmfans zullen enorm smullen van een grandioos uitgevoerde plotlijn die zich volledig ín The Shining afspeelt.

Spielberg creëert in deze romanadaptatie een toekomst die ergens best geloofwaardig overkomt en waarin allerlei aannemelijke details de beleving vergroten. Dat er binnen 25 jaar nog fysieke krantenartikelen zouden bestaan, durven we wel betwijfelen, maar we vergeven de scenaristen deze kunstgreep om Wade’s obsessie visueel te maken.

Dat de plot echter al snel iets te luchtig blijkt en de duistere ernst van Minority Report of A.I. nergens te bespeuren valt, stelt ietwat teleur. Ready Player One lijkt zich iets te nadrukkelijk als familievertier op te werpen en Spielberg’s vertrouwde moraliteitskompas dreigt op hol te slaan. Tye Sheridan is een nogal brave protagonist terwijl Ben Mendelsohn dan weer een al te voor de hand liggende corporate klootzak speelt. Spielberg weet zijn cast altijd wars van tendensen samen te stellen maar echt stevige rollen heeft hij eigenlijk niet in de aanbieding. Olivia Cooke zagen we echter graag bezig. Als een jonge Helena Bonham Carter zorgt zij voor enige bloeddoorstroming.

Ready Player One is echter vooral een technisch huzarenstukje. Spielberg weet leven te blazen in de overdaad aan speciale effecten. De racesequentie is weergaloos spectaculair en met een verrassend bezielde strijd tussen de Iron Giant en Mechagodzilla toon Spielberg Pacific Rim, Transformers en andere schroothopen hoe je de kijker echt laat meeleven met stalen giganten.

Deze speelse, hoogst entertainende show getuigt onbetwistbaar van vakkennis en virtuositeit en al lijkt de plot niet veel meer om het lijf te hebben dan een futuristisch Jommekesverhaal, bekijk je dit met een heerlijk cinefiel genoegen.