The Wild Goose Lake
Genre: Misdaaddrama
| Duur: 1u53 | 2019 | Release: 1 Januari 2020 | Land: China | Regie: Yi'nan Diao | Cast: Fan Liao, Ge Hu, Lun-Mei Kwei
De Chinese filmmaker Yi'nan Diao is al na enkele films een graag geziene gast op filmfestivals. Zijn doorbraakprent Black Coal, Thin Ice werd bekroond in Berlijn terwijl deze The Wild Goose Lake geselecteerd werd voor Cannes. De combinatie van sociaal realisme en filmnoir-elementen die in de voorganger de sfeer bepaalden, vinden we ook terug in deze meer dan degelijke misdaadprent.
Het lot van misdaadkopstuk Zhou en dat van het hoertje Liu raken onvrijwillig verstrikt wanneer zij er als contactpersoon op uit wordt gestuurd om de gevluchte gangsterbaas de boodschap te geven dat zijn vrouw hem niet wil ontmoeten. Zhou gunde de echtgenote die hij jaren geleden verliet, immers de prijs die op zijn hoofd staat. Liu denkt dan weer de kans te zien een niet al te aangenaam bestaan te kunnen ontvluchten. Aan de niet bepaald gezellige oevers van het wildeganzenmeer groeit op de achtergrond een grimmige strijd tussen rivaliserende bendes onderling én tussen de dieven en de politie.
In deze geloofwaardige context schetst Diao een nogal ongepolijst en van emoties gespeend verhaal waarin de kijker soms wat tast naar duidelijkheid, maar de neonoir-aspecten wel voor een rauw en meeslepend sfeertje zorgen. De personages blijven grotendeels archetypes en de film vindt onvoldoende diepgang om ons echt te betrekken bij hun wedervaren, maar het is wel genieten van de onderhuidse spanning - er zijn tal van betekenisvolle stiltes - en het creatief bloedvergieten, tot finaal de thema's als verraad en overgave toch effectief blijken, ook al had de film compacter gemogen.
Sfeervolle maar te weinig uitgediepte neonoir
Hoewel de knokpartijen knap geënsceneerd zijn, waarbij regenbuien en nachtelijk duister de actie des te bedreigender maken, overheerst een realistische stijl. In zijn overdachte beeldcomposities speelt Diao maar al te graag met licht. De bliksem, maanlicht, koplampen of zelfs fluorescerende schoenen worden steeds vormelijk interessant ingezet. Diao staat als stilist dus sterker in zijn schoenen dan als verteller.
Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de