The Gentlemen

Genre: Actiekomedie | Duur: 1u53 | 2019 | Release: 26 Februari 2020 | Land: Groot-Brittannië | Regie: Guy Ritchie | Cast: Matthew McConaughey, Charlie Hunnam, Michelle Dockery, Hugh Grant, Colin Farrell, Jeremy Strong, Eddie Marsan, Henry Golding

Er valt te discussiëren over de merites van Guy Ritchie als filmmaker, zeker gezien het vlakke Amerikaanse werk dat hij de laatste jaren aflevert (Aladdin, King Arthur, Sherlock Holmes), maar niettemin heeft hij zich met minstens twee heel verdienstelijke films - Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998) en Snatch (2000) destijds wel op de kaart gezet als een cineast met een duidelijk te definiëren, verdienstelijke stijl. Het is dan ook fijn de energieke regisseur terug te zien grijpen naar de formule van zijn eerste successen, ook al betekent dat dan dat je niets nieuws hoeft te verwachten. 

In deze amusante misdaadkomedie speelt Matthew McConaughey een sympathieke drugbaron - 'enkel wiet, want dat is geen gif' - die te maken krijgt met enkele afgunstige gangsters die hopen zijn imperium te kunnen overnemen. Wat volgt is een vrij eenvoudig, maar lollig verteld misdaadfilmpje waarin allerlei kleurrijke figuren trachten elkaar te slim af te zijn. 

Ritchie mag dan al opnieuw de Londense onderwereld vol street-figuren opzoeken, zijn hectische en hyperdynamische aanpak heeft hij toch wat teruggeschroefd en dat is niet eens zo erg. The Gentlemen is een zwierig in beeld gezette en speels vertelde gangsterfabel die weliswaar al eens dreigt stil te vallen en zeker in de eerste helft wat vaart en actie mist, maar die voor meer dan degelijk entertainment weet te zorgen. 

De cast draagt daar in grote mate toe bij. McConaughey kan er al eens naast zitten met zijn vertolkingen (Serenity! The Sea of Trees!) maar lijkt zich helemaal in zijn sas te voelen als de criminele ondernemer en wordt prachtig bijgestaan door Michelle Dockery als zijn al even koelbloedige vrouw en Charlie Hunnam als zijn trouwe rechterhand - met smetvrees. Hugh Grant verrast als vulgaire riooljournalist en Colin Farrell's goedbedoelende coach zou zelfs een eigen film verdienen. Dit volkje doorstaat allerlei al dan niet gewelddadige toestanden, maar weet daarbij net het karikatuur te overstijgen. 

Ritchie verrast ons enerzijds dus omdat hij nog eens geëngageerd uit de hoek komt en voor een vlot wegkijkende film zorgt, maar meer dan twintig jaar na zijn allesbepalende debuut is dat anderzijds wel het minste dat geëist mag worden.